Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA DEPONENTE: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | pūnĭor |
II sing. | pūnīris, pūnīre |
III sing. | pūnītur |
I plur. | pūnīmur |
II plur. | pūnimĭni |
III plur. | pūniuntur |
IMPERFETTO |
I sing. | pūniēbar |
II sing. | pūniebāris, pūniebāre |
III sing. | pūniebātur |
I plur. | pūniebāmur |
II plur. | pūniebamĭni |
III plur. | pūniebantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | pūnĭar |
II sing. | pūniēris, pūniēre |
III sing. | pūniētur |
I plur. | pūniēmur |
II plur. | pūniemĭni |
III plur. | pūnientur |
PERFETTO |
I sing. | punitus, –a, –um sum |
II sing. | punitus, –a, –um es |
III sing. | punitus, –a, –um est |
I plur. | puniti, –ae, –a sumus |
II plur. | puniti, –ae, –a estis |
III plur. | puniti, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | punitus, –a, –um eram |
II sing. | punitus, –a, –um eras |
III sing. | punitus, –a, –um erat |
I plur. | puniti, –ae, –a eramus |
II plur. | puniti, –ae, –a eratis |
III plur. | puniti, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | punitus, –a, –um ero |
II sing. | punitus, –a, –um eris |
III sing. | punitus, –a, –um erit |
I plur. | puniti, –ae, –a erimus |
II plur. | puniti, –ae, –a eritis |
III plur. | puniti, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | pūnĭar |
II sing. | pūniāris, pūniāre |
III sing. | pūniātur |
I plur. | pūniāmur |
II plur. | pūniamĭni |
III plur. | pūniantur |
IMPERFETTO |
I sing. | pūnīrer |
II sing. | pūnirēris, pūnirēre |
III sing. | pūnirētur |
I plur. | pūnirēmur |
II plur. | pūnirēmini |
III plur. | pūnirentur |
PERFETTO |
I sing. | punitus, –a, –um sim |
II sing. | punitus, –a, –um sis |
III sing. | punitus, –a, –um sit |
I plur. | puniti, –ae, –a simus |
II plur. | puniti, –ae, –a sitis |
III plur. | puniti, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | punitus, –a, –um essem |
II sing. | punitus, –a, –um esses |
III sing. | punitus, –a, –um esset |
I plur. | puniti, –ae, –a essemus |
II plur. | puniti, –ae, –a essetis |
III plur. | puniti, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | pūnīre |
II plur. | pūnimĭni |
FUTURO |
II sing. | pūnītor |
III sing. | pūnītor |
II plur. | – |
III plur. | pūniuntor |
INFINITO |
PRESENTE |
pūnīri |
PERFETTO |
Singolare: | punitus, –a, –um esse |
Plurale: | puniti, –ae, –a esse |
FUTURO |
Singolare: | punitūrūm, –am, –ūm |
Plurale: | punitūros, –as, –a |
PARTICIPIO |
PRESENTE |
pūniens, –ientis |
FUTURO |
punitūrūs, –a, –ūm |
SUPINO |
Attivo: | punitum |
Passivo: | punitu |
GERUNDIO |
Genitivo: | pūniendi |
Dativo: | pūniendo |
Accusativo: | ad pūniendum |
Ablativo: | pūniendo |
|
GERUNDIVO |
pūniendus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PUNIOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|