PERFETTO |
I sing. | procurri o procucurri |
II sing. | procurristi o procucurristi |
III sing. | procurrit o procucurrit |
I plur. | procurrĭmus o procucurrĭmus |
II plur. | procurristis o procucurristis |
III plur. | procurrērunt o procucurrērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | procurrĕram o procucurrĕram |
II sing. | procurrĕras o procucurrĕras |
III sing. | procurrĕrat o procucurrĕrat |
I plur. | procurrerāmus o procucurrerāmus |
II plur. | procurrerātis o procucurrerātis |
III plur. | procurrĕrant o procucurrĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | procurrĕro o procucurrĕro |
II sing. | procurrĕris o procucurrĕris |
III sing. | procurrĕrit o procucurrĕrit |
I plur. | procurrerĭmus o procucurrerĭmus |
II plur. | procurrerĭtis o procucurrerĭtis |
III plur. | procurrĕrint o procucurrĕrint |