Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praescĭor |
| II sing. | praescīris, praescīre |
| III sing. | praescītur |
| I plur. | praescīmur |
| II plur. | praescimĭni |
| III plur. | praesciuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praesciēbar |
| II sing. | praesciebāris, praesciebāre |
| III sing. | praesciebātur |
| I plur. | praesciebāmur |
| II plur. | praesciebamĭni |
| III plur. | praesciebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praescĭar |
| II sing. | praesciēris, praesciēre |
| III sing. | praesciētur |
| I plur. | praesciēmur |
| II plur. | praesciemĭni |
| III plur. | praescientur |
| PERFETTO |
| I sing. | praescitus, –a, –um sum |
| II sing. | praescitus, –a, –um es |
| III sing. | praescitus, –a, –um est |
| I plur. | praesciti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praesciti, –ae, –a estis |
| III plur. | praesciti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praescitus, –a, –um eram |
| II sing. | praescitus, –a, –um eras |
| III sing. | praescitus, –a, –um erat |
| I plur. | praesciti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praesciti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praesciti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praescitus, –a, –um ero |
| II sing. | praescitus, –a, –um eris |
| III sing. | praescitus, –a, –um erit |
| I plur. | praesciti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praesciti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praesciti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praescĭar |
| II sing. | praesciāris, praesciāre |
| III sing. | praesciātur |
| I plur. | praesciāmur |
| II plur. | praesciamĭni |
| III plur. | praesciantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praescīrer |
| II sing. | praescirēris, praesciirēre |
| III sing. | praescirētur |
| I plur. | praescirēmur |
| II plur. | praescirēmini |
| III plur. | praescirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praescitus, –a, –um sim |
| II sing. | praescitus, –a, –um sis |
| III sing. | praescitus, –a, –um sit |
| I plur. | praesciti, –ae, –a simus |
| II plur. | praesciti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praesciti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praescitus, –a, –um essem |
| II sing. | praescitus, –a, –um esses |
| III sing. | praescitus, –a, –um esset |
| I plur. | praesciti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praesciti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praesciti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praescīre |
| II plur. | praescimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praescītor |
| III sing. | praescītor |
| II plur. | – |
| III plur. | praesciuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praescitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praescīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | praescitus, –a, –um esse |
| Plurale: | praesciti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praescitum esse |
| GERUNDIVO |
| praesciendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praescitu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESCIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
