Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione

praescĭo - Diatesi attiva

(praescĭo, praescis, praescii, praescitum, praescīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praescĭo
 II sing. praescis
 III sing. praescit
 I plur. praescīmus
 II plur. praescītis
 III plur. praescĭunt
IMPERFETTO
 I sing. praesciēbam
 II sing. praesciēbas
 III sing. praesciēbat
 I plur. praesciebāmus
 II plur. praesciebātis
 III plur. praesciēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praescĭam
 II sing. praescĭes
 III sing. praescĭet
 I plur. praesciēmus
 II plur. praesciētis
 III plur. praescĭent
PERFETTO
 I sing. praescii o praescivi
 II sing. praesciisti o praescivisti
 III sing. praesciit o praescivit
 I plur. praesciĭmus o praescivĭmus
 II plur. praesciistis o praescivistis
 III plur. praesciērunt o praescivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praesciĕram o praescivĕram
 II sing. praesciĕras o praescivĕras
 III sing. praesciĕrat o praescivĕrat
 I plur. praescierāmus o praesciverāmus
 II plur. praescierātis o praesciverātis
 III plur. praesciĕrant o praescivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praesciĕro o praescivĕro
 II sing. praesciĕris o praescivĕris
 III sing. praesciĕrit o praescivĕrit
 I plur. praescierĭmus o praesciverĭmus
 II plur. praescierĭtis o praesciverĭtis
 III plur. praesciĕrint o praescivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praescĭam
 II sing. praescĭas
 III sing. praescĭat
 I plur. praesciāmus
 II plur. praesciātis
 III plur. praescĭant
IMPERFETTO
 I sing. praescīrem
 II sing. praescīres
 III sing. praescīret
 I plur. praescirēmus
 II plur. praescirētis
 III plur. praescīrent
PERFETTO
 I sing. praesciĕrim o praescivĕrim
 II sing. praesciĕris o praescivĕris
 III sing. praesciĕrit o praescivĕrit
 I plur. praescierĭmus o praesciverĭmus
 II plur. praescierĭtis o praesciverĭtis
 III plur. praesciĕrint o praescivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praesciissem o praescivissem
 II sing. praesciisses o praescivisses
 III sing. praesciisset o praescivisset
 I plur. praesciissēmus o praescivissēmus
 II plur. praesciissētis o praescivissētis
 III plur. praesciissent o praescivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praesci
 II plur. praescīte
FUTURO
 II sing. praescīto
 III sing. praescīto
 II plur. praescitōte
 III plur. praesciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 praesciens, –ientis
FUTURO
 praescitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 praescīre
PERFETTO
 praesciisse o praescivisse
FUTURO
 Singolare: praescitūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: praescitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: praesciendi
 Dativo: praesciendo
 Accusativo: ad praesciendum
 Ablativo: praesciendo
SUPINO
 praescitum

Vedi la forma passiva di questo lemma
<<  praescindor praescĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesciens agg. part. pres. II cl.
praescĭentĭa sost. femm. I decl.
praescindens agg. part. pres. II cl.
praescindo v. tr. III coniug.
praescindor v. tr. III coniug.
praescĭo v. tr. IV coniug.
praescĭor v. tr. IV coniug.
praesciscens agg. part. pres. II cl.
praescisco v. tr. III coniug.
praesciscor v. tr. III coniug.
praescītĭo sost. femm. III decl.
praescitum Sost. nt. II decl.
praescitūrūs agg. part. fut.
praescītŭs sost. masch. IV decl.
praescitus agg. part. perf. I cl.
praescitus agg. inf. perf.
praescĭus agg. I cl.
praescrībens agg. part. pres. II cl.
praescrībo v. tr. e intr. III coniug.
praescrībor v. tr. e intr. III coniug.
Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:


{{ID:PRAESCIO100}} ---CACHE---