Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praerŏgor - Diatesi passiva

(praerŏgo, praerŏgas, praerogavi, praerogatum, praerŏgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praerŏgor
 II sing. praerŏgāris, praerŏgāre
 III sing. praerŏgātur
 I plur. praerŏgāmur
 II plur. praerŏgamĭni
 III plur. praerŏgantur
IMPERFETTO
 I sing. praerŏgābar
 II sing. praerŏgabāris, praerŏgabāre
 III sing. praerŏgabātur
 I plur. praerŏgabāmur
 II plur. praerŏgabamĭni
 III plur. praerŏgabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praerŏgābor
 II sing. praerŏgabĕris, praerŏgabĕre
 III sing. praerŏgabĭtur
 I plur. praerŏgabĭmur
 II plur. praerŏgabimĭni
 III plur. praerŏgabuntur
PERFETTO
 I sing. praerogatus, –a, –um sum
 II sing. praerogatus, –a, –um es
 III sing. praerogatus, –a, –um est
 I plur. praerogati, –ae, –a sumus
 II plur. praerogati, –ae, –a estis
 III plur. praerogati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praerogatus, –a, –um eram
 II sing. praerogatus, –a, –um eras
 III sing. praerogatus, –a, –um erat
 I plur. praerogati, –ae, –a eramus
 II plur. praerogati, –ae, –a eratis
 III plur. praerogati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praerogatus, –a, –um ero
 II sing. praerogatus, –a, –um eris
 III sing. praerogatus, –a, –um erit
 I plur. praerogati, –ae, –a erimus
 II plur. praerogati, –ae, –a eritis
 III plur. praerogati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praerŏger
 II sing. praerŏgēris, praerŏgēre
 III sing. praerŏgētur
 I plur. praerŏgēmur
 II plur. praerŏgemĭni
 III plur. praerŏgentur
IMPERFETTO
 I sing. praerŏgārer
 II sing. praerŏgarēris, praerŏgarēre
 III sing. praerŏgarētur
 I plur. praerŏgarēmur
 II plur. praerŏgaremĭni
 III plur. praerŏgarentur
PERFETTO
 I sing. praerogatus, –a, –um sim
 II sing. praerogatus, –a, –um sis
 III sing. praerogatus, –a, –um sit
 I plur. praerogati, –ae, –a simus
 II plur. praerogati, –ae, –a sitis
 III plur. praerogati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praerogatus, –a, –um essem
 II sing. praerogatus, –a, –um esses
 III sing. praerogatus, –a, –um esset
 I plur. praerogati, –ae, –a essemus
 II plur. praerogati, –ae, –a essetis
 III plur. praerogati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praerŏgāre
 II plur. praerŏgamĭni
FUTURO
 II sing. praerŏgātor
 III sing. praerŏgātor
 II plur. –
 III plur. praerŏgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praerogatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praerŏgāri
PERFETTO
 Singolare: praerogatus, –a, –um esse
 Plurale: praerogati, –ae, –a esse
FUTURO
 praerogatum esse
GERUNDIVO
 praerŏgandus, –a, –um
SUPINO
 praerogatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praerŏgo praerosūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEROGOR100}} ---CACHE---