Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praerumpor - Diatesi passiva

(praerumpo, praerumpis, praerupi, praeruptum, praerumpĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praerumpor
 II sing. praerumpĕris, praerumpĕre
 III sing. praerumpĭtur
 I plur. praerumpĭmur
 II plur. praerumpimĭni
 III plur. praerumpuntur
IMPERFETTO
 I sing. praerumpēbar
 II sing. praerumpebāris, praerumpebāre
 III sing. praerumpebātur
 I plur. praerumpebāmur
 II plur. praerumpebamĭni
 III plur. praerumpebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praerumpar
 II sing. praerumpēris, praerumpēre
 III sing. praerumpētur
 I plur. praerumpēmur
 II plur. praerumpemĭni
 III plur. praerumpentur
PERFETTO
 I sing. praeruptus, –a, –um sum
 II sing. praeruptus, –a, –um es
 III sing. praeruptus, –a, –um est
 I plur. praerupti, –ae, –a sumus
 II plur. praerupti, –ae, –a estis
 III plur. praerupti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praeruptus, –a, –um eram
 II sing. praeruptus, –a, –um eras
 III sing. praeruptus, –a, –um erat
 I plur. praerupti, –ae, –a eramus
 II plur. praerupti, –ae, –a eratis
 III plur. praerupti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praeruptus, –a, –um ero
 II sing. praeruptus, –a, –um eris
 III sing. praeruptus, –a, –um erit
 I plur. praerupti, –ae, –a erimus
 II plur. praerupti, –ae, –a eritis
 III plur. praerupti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praerumpar
 II sing. praerumpāris, praerumpāre
 III sing. praerumpātur
 I plur. praerumpāmur
 II plur. praerumpamĭni
 III plur. praerumpantur
IMPERFETTO
 I sing. praerumpĕrer
 II sing. praerumperēris, praerumperēre
 III sing. praerumperētur
 I plur. praerumperēmur
 II plur. praerumperemĭni
 III plur. praerumperentur
PERFETTO
 I sing. praeruptus, –a, –um sim
 II sing. praeruptus, –a, –um sis
 III sing. praeruptus, –a, –um sit
 I plur. praerupti, –ae, –a simus
 II plur. praerupti, –ae, –a sitis
 III plur. praerupti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praeruptus, –a, –um essem
 II sing. praeruptus, –a, –um esses
 III sing. praeruptus, –a, –um esset
 I plur. praerupti, –ae, –a essemus
 II plur. praerupti, –ae, –a essetis
 III plur. praerupti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praerumpĕre
 II plur. praerumpimĭni
FUTURO
 II sing. praerumpĭtor
 III sing. praerumpĭtor
 II plur. –
 III plur. praerumpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praeruptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praerumpi
PERFETTO
 Singolare: praeruptus, –a, –um esse
 Plurale: praerupti, –ae, –a esse
FUTURO
 praeruptum esse
GERUNDIVO
 praerumpendus, –a, –um
SUPINO
 praeruptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praerumpo praerūpĭum  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAERUMPOR100}} ---CACHE---