Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praerĭpĭor - Diatesi passiva

(praerĭpĭo, praerĭpis, praeripui, praereptum, praerĭpĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praerĭpĭor
 II sing. praerĭpĕris, praerĭpĕre
 III sing. praerĭpĭtur
 I plur. praerĭpĭmur
 II plur. praerĭpimĭni
 III plur. praerĭpiuntur
IMPERFETTO
 I sing. praerĭpiēbar
 II sing. praerĭpiebāris, praerĭpiebāre
 III sing. praerĭpiebātur
 I plur. praerĭpiebāmur
 II plur. praerĭpiebamĭni
 III plur. praerĭpiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praerĭpĭar
 II sing. praerĭpiēris, praerĭpiēre
 III sing. praerĭpiētur
 I plur. praerĭpiēmur
 II plur. praerĭpiemĭni
 III plur. praerĭpientur
PERFETTO
 I sing. praereptus, –a, –um sum
 II sing. praereptus, –a, –um es
 III sing. praereptus, –a, –um est
 I plur. praerepti, –ae, –a sumus
 II plur. praerepti, –ae, –a estis
 III plur. praerepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praereptus, –a, –um eram
 II sing. praereptus, –a, –um eras
 III sing. praereptus, –a, –um erat
 I plur. praerepti, –ae, –a eramus
 II plur. praerepti, –ae, –a eratis
 III plur. praerepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praereptus, –a, –um ero
 II sing. praereptus, –a, –um eris
 III sing. praereptus, –a, –um erit
 I plur. praerepti, –ae, –a erimus
 II plur. praerepti, –ae, –a eritis
 III plur. praerepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praerĭpĭar
 II sing. praerĭpiāris, praerĭpiāre
 III sing. praerĭpiātur
 I plur. praerĭpiāmur
 II plur. praerĭpiamĭni
 III plur. praerĭpiantur
IMPERFETTO
 I sing. praerĭpĕrer
 II sing. praerĭperēris, praerĭperēre
 III sing. praerĭperētur
 I plur. praerĭperēmur
 II plur. praerĭperemĭni
 III plur. praerĭperentur
PERFETTO
 I sing. praereptus, –a, –um sim
 II sing. praereptus, –a, –um sis
 III sing. praereptus, –a, –um sit
 I plur. praerepti, –ae, –a simus
 II plur. praerepti, –ae, –a sitis
 III plur. praerepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praereptus, –a, –um essem
 II sing. praereptus, –a, –um esses
 III sing. praereptus, –a, –um esset
 I plur. praerepti, –ae, –a essemus
 II plur. praerepti, –ae, –a essetis
 III plur. praerepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. –
 II plur. –
FUTURO
 II sing. –
 III sing. –
 II plur. –
 III plur. –
PARTICIPIO
PERFETTO
 praereptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praerĭpi
PERFETTO
 Singolare: praereptus, –a, –um esse
 Plurale: praerepti, –ae, –a esse
FUTURO
 praereptum esse
GERUNDIVO
 praerĭpiendus, –a, –um
SUPINO
 praereptu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praerĭpĭo praerōdens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAERIPIOR100}} ---CACHE---