Declinatore / Coniugatore Latino
praemando - Diatesi attiva
(praemando, praemandas, praemandavi, praemandatum, praemandāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
| PRESENTE |
| I sing. | praemando |
| II sing. | praemandas |
| III sing. | praemandat |
| I plur. | praemandāmus |
| II plur. | praemandātis |
| III plur. | praemandant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praemandābam |
| II sing. | praemandābas |
| III sing. | praemandābat |
| I plur. | praemandabāmus |
| II plur. | praemandabātis |
| III plur. | praemandābant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praemandābo |
| II sing. | praemandābis |
| III sing. | praemandābit |
| I plur. | praemandabĭmus |
| II plur. | praemandabĭtis |
| III plur. | praemandābunt |
| PERFETTO |
| I sing. | praemandavi |
| II sing. | praemandavisti |
| III sing. | praemandavit |
| I plur. | praemandavĭmus |
| II plur. | praemandavistis |
| III plur. | praemandavēreunt, praemandavēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praemandavĕram |
| II sing. | praemandavĕras |
| III sing. | praemandavĕrat |
| I plur. | praemandaverāmus |
| II plur. | praemandaverātis |
| III plur. | praemandavĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praemandavĕro |
| II sing. | praemandavĕris |
| III sing. | praemandavĕrit |
| I plur. | praemandaverĭmus |
| II plur. | praemandaverĭtis |
| III plur. | praemandavĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | praemandem |
| II sing. | praemandes |
| III sing. | praemandet |
| I plur. | praemandēmus |
| II plur. | praemandētis |
| III plur. | praemandent |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praemandārem |
| II sing. | praemandāres |
| III sing. | praemandāret |
| I plur. | praemandarēmus |
| II plur. | praemandarētis |
| III plur. | praemandārent |
| PERFETTO |
| I sing. | praemandavĕrim |
| II sing. | praemandavĕris |
| III sing. | praemandavĕrit |
| I plur. | praemandaverĭmus |
| II plur. | praemandaverĭtis |
| III plur. | praemandavĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praemandavissem |
| II sing. | praemandavisses |
| III sing. | praemandavisset |
| I plur. | praemandavissēmus |
| II plur. | praemandavissētis |
| III plur. | praemandavissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praemanda |
| II plur. | praemandāte |
| FUTURO |
| II sing. | praemandāto |
| III sing. | praemandāto |
| II plur. | praemandatōte |
| III plur. | praemandanto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| praemandans, –antis |
| FUTURO |
| praemandatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praemandāre |
| PERFETTO |
| praemandavisse |
| FUTURO |
| Singolare: | praemandatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praemandatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | praemandandi |
| Dativo: | praemandando |
| Accusativo: | ad praemandandum |
| Ablativo: | praemandando |
| SUPINO |
| praemandatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMANDO200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
