Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praeiăcĭor |
| II sing. | praeiăcĕris, praeiăcĕre |
| III sing. | praeiăcĭtur |
| I plur. | praeiăcĭmur |
| II plur. | praeiăcimĭni |
| III plur. | praeiăciuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praeiăciēbar |
| II sing. | praeiăciebāris, praeiăciebāre |
| III sing. | praeiăciebātur |
| I plur. | praeiăciebāmur |
| II plur. | praeiăciebamĭni |
| III plur. | praeiăciebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praeiăcĭar |
| II sing. | praeiăciēris, praeiăciēre |
| III sing. | praeiăciētur |
| I plur. | praeiăciēmur |
| II plur. | praeiăciemĭni |
| III plur. | praeiăcientur |
| PERFETTO |
| I sing. | praeiactus, –a, –um sum |
| II sing. | praeiactus, –a, –um es |
| III sing. | praeiactus, –a, –um est |
| I plur. | praeiacti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praeiacti, –ae, –a estis |
| III plur. | praeiacti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praeiactus, –a, –um eram |
| II sing. | praeiactus, –a, –um eras |
| III sing. | praeiactus, –a, –um erat |
| I plur. | praeiacti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praeiacti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praeiacti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praeiactus, –a, –um ero |
| II sing. | praeiactus, –a, –um eris |
| III sing. | praeiactus, –a, –um erit |
| I plur. | praeiacti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praeiacti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praeiacti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praeiăcĭar |
| II sing. | praeiăciāris, praeiăciāre |
| III sing. | praeiăciātur |
| I plur. | praeiăciāmur |
| II plur. | praeiăciamĭni |
| III plur. | praeiăciantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praeiăcĕrer |
| II sing. | praeiăcerēris, praeiăcerēre |
| III sing. | praeiăcerētur |
| I plur. | praeiăcerēmur |
| II plur. | praeiăceremĭni |
| III plur. | praeiăcerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praeiactus, –a, –um sim |
| II sing. | praeiactus, –a, –um sis |
| III sing. | praeiactus, –a, –um sit |
| I plur. | praeiacti, –ae, –a simus |
| II plur. | praeiacti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praeiacti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praeiactus, –a, –um essem |
| II sing. | praeiactus, –a, –um esses |
| III sing. | praeiactus, –a, –um esset |
| I plur. | praeiacti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praeiacti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praeiacti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | – |
| II plur. | – |
| FUTURO |
| II sing. | – |
| III sing. | – |
| II plur. | – |
| III plur. | – |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praeiactus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praeiăci |
| PERFETTO |
| Singolare: | praeiactus, –a, –um esse |
| Plurale: | praeiacti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praeiactum esse |
| GERUNDIVO |
| praeiăciendus, –a, –um |
| SUPINO |
| praeiactu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEIACIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
