Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | praeflōror |
| II sing. | praeflōrāris, praeflōrāre |
| III sing. | praeflōrātur |
| I plur. | praeflōrāmur |
| II plur. | praeflōramĭni |
| III plur. | praeflōrantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praeflōrābar |
| II sing. | praeflōrabāris, praeflōrabāre |
| III sing. | praeflōrabātur |
| I plur. | praeflōrabāmur |
| II plur. | praeflōrabamĭni |
| III plur. | praeflōrabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praeflōrābor |
| II sing. | praeflōrabĕris, praeflōrabĕre |
| III sing. | praeflōrabĭtur |
| I plur. | praeflōrabĭmur |
| II plur. | praeflōrabimĭni |
| III plur. | praeflōrabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | praefloratus, –a, –um sum |
| II sing. | praefloratus, –a, –um es |
| III sing. | praefloratus, –a, –um est |
| I plur. | praeflorati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praeflorati, –ae, –a estis |
| III plur. | praeflorati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praefloratus, –a, –um eram |
| II sing. | praefloratus, –a, –um eras |
| III sing. | praefloratus, –a, –um erat |
| I plur. | praeflorati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praeflorati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praeflorati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praefloratus, –a, –um ero |
| II sing. | praefloratus, –a, –um eris |
| III sing. | praefloratus, –a, –um erit |
| I plur. | praeflorati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praeflorati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praeflorati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | praeflōrer |
| II sing. | praeflōrēris, praeflōrēre |
| III sing. | praeflōrētur |
| I plur. | praeflōrēmur |
| II plur. | praeflōremĭni |
| III plur. | praeflōrentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praeflōrārer |
| II sing. | praeflōrarēris, praeflōrarēre |
| III sing. | praeflōrarētur |
| I plur. | praeflōrarēmur |
| II plur. | praeflōraremĭni |
| III plur. | praeflōrarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | praefloratus, –a, –um sim |
| II sing. | praefloratus, –a, –um sis |
| III sing. | praefloratus, –a, –um sit |
| I plur. | praeflorati, –ae, –a simus |
| II plur. | praeflorati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praeflorati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praefloratus, –a, –um essem |
| II sing. | praefloratus, –a, –um esses |
| III sing. | praefloratus, –a, –um esset |
| I plur. | praeflorati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praeflorati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praeflorati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praeflōrāre |
| II plur. | praeflōramĭni |
| FUTURO |
| II sing. | praeflōrātor |
| III sing. | praeflōrātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praeflōrantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| praefloratus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praeflōrāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | praefloratus, –a, –um esse |
| Plurale: | praeflorati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| praefloratum esse |
| GERUNDIVO |
| praeflōrandus, –a, –um |
| SUPINO |
| praefloratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFLOROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
