Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praefōcor - Diatesi passiva

(praefōco, praefōcas, praefocavi, praefocatum, praefōcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praefōcor
 II sing. praefōcāris, praefōcāre
 III sing. praefōcātur
 I plur. praefōcāmur
 II plur. praefōcamĭni
 III plur. praefōcantur
IMPERFETTO
 I sing. praefōcābar
 II sing. praefōcabāris, praefōcabāre
 III sing. praefōcabātur
 I plur. praefōcabāmur
 II plur. praefōcabamĭni
 III plur. praefōcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praefōcābor
 II sing. praefōcabĕris, praefōcabĕre
 III sing. praefōcabĭtur
 I plur. praefōcabĭmur
 II plur. praefōcabimĭni
 III plur. praefōcabuntur
PERFETTO
 I sing. praefocatus, –a, –um sum
 II sing. praefocatus, –a, –um es
 III sing. praefocatus, –a, –um est
 I plur. praefocati, –ae, –a sumus
 II plur. praefocati, –ae, –a estis
 III plur. praefocati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praefocatus, –a, –um eram
 II sing. praefocatus, –a, –um eras
 III sing. praefocatus, –a, –um erat
 I plur. praefocati, –ae, –a eramus
 II plur. praefocati, –ae, –a eratis
 III plur. praefocati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praefocatus, –a, –um ero
 II sing. praefocatus, –a, –um eris
 III sing. praefocatus, –a, –um erit
 I plur. praefocati, –ae, –a erimus
 II plur. praefocati, –ae, –a eritis
 III plur. praefocati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praefōcer
 II sing. praefōcēris, praefōcēre
 III sing. praefōcētur
 I plur. praefōcēmur
 II plur. praefōcemĭni
 III plur. praefōcentur
IMPERFETTO
 I sing. praefōcārer
 II sing. praefōcarēris, praefōcarēre
 III sing. praefōcarētur
 I plur. praefōcarēmur
 II plur. praefōcaremĭni
 III plur. praefōcarentur
PERFETTO
 I sing. praefocatus, –a, –um sim
 II sing. praefocatus, –a, –um sis
 III sing. praefocatus, –a, –um sit
 I plur. praefocati, –ae, –a simus
 II plur. praefocati, –ae, –a sitis
 III plur. praefocati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praefocatus, –a, –um essem
 II sing. praefocatus, –a, –um esses
 III sing. praefocatus, –a, –um esset
 I plur. praefocati, –ae, –a essemus
 II plur. praefocati, –ae, –a essetis
 III plur. praefocati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praefōcāre
 II plur. praefōcamĭni
FUTURO
 II sing. praefōcātor
 III sing. praefōcātor
 II plur. –
 III plur. praefōcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praefocatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praefōcāri
PERFETTO
 Singolare: praefocatus, –a, –um esse
 Plurale: praefocati, –ae, –a esse
FUTURO
 praefocatum esse
GERUNDIVO
 praefōcandus, –a, –um
SUPINO
 praefocatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praefōco praefŏdiens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEFOCOR100}} ---CACHE---