Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praefĕror - Diatesi passiva

(praefĕro, praefĕrs, praetuli, praelatum, praefĕrre)

verbo transitivo anomalo

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praefĕror
 II sing. praefĕrris
 III sing. praefĕrtur
 I plur. praefĕrĭmur
 II plur. praefĕrimĭni
 III plur. praefĕruntur
IMPERFETTO
 I sing. praefĕrēbar
 II sing. praefĕrebāris, praefĕrebāre
 III sing. praefĕrebātur
 I plur. praefĕrebāmur
 II plur. praefĕrebamĭni
 III plur. praefĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praefĕrar
 II sing. praefĕrēris, praefĕrēre
 III sing. praefĕrētur
 I plur. praefĕrēmur
 II plur. praefĕremĭni
 III plur. praefĕrentur
PERFETTO
 I sing. praelatus, –a, –um sum
 II sing. praelatus, –a, –um es
 III sing. praelatus, –a, –um est
 I plur. praelati, –ae, –a sumus
 II plur. praelati, –ae, –a estis
 III plur. praelati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praelatus, –a, –um eram
 II sing. praelatus, –a, –um eras
 III sing. praelatus, –a, –um erat
 I plur. praelati, –ae, –a eramus
 II plur. praelati, –ae, –a eratis
 III plur. praelati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praelatus, –a, –um ero
 II sing. praelatus, –a, –um eris
 III sing. praelatus, –a, –um erit
 I plur. praelati, –ae, –a erimus
 II plur. praelati, –ae, –a eritis
 III plur. praelati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praefĕrar
 II sing. praefĕrāris, praefĕrāre
 III sing. praefĕrātur
 I plur. praefĕrāmur
 II plur. praefĕramĭni
 III plur. praefĕrantur
IMPERFETTO
 I sing. praefĕrrer
 II sing. praefĕrrēris
 III sing. praefĕrrētur
 I plur. praefĕrrēmur
 II plur. praefĕrremĭni
 III plur. praefĕrrentur
PERFETTO
 I sing. praelatus, –a, –um sim
 II sing. praelatus, –a, –um sis
 III sing. praelatus, –a, –um sit
 I plur. praelati, –ae, –a simus
 II plur. praelati, –ae, –a sitis
 III plur. praelati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praelatus, –a, –um essem
 II sing. praelatus, –a, –um esses
 III sing. praelatus, –a, –um esset
 I plur. praelati, –ae, –a essemus
 II plur. praelati, –ae, –a essetis
 III plur. praelati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praefĕrre
 II plur. praefĕrimĭni
FUTURO
 II sing. praefĕrĭtor
 III sing. praefĕrĭtor
 II plur. –
 III plur. praefĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praelatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praefĕrri
PERFETTO
 Singolare: praelatus, –a, –um esse
 Plurale: praelati, –ae, –a esse
FUTURO
 praelatum esse
GERUNDIVO
 praefĕrendus, –a, –um
SUPINO
 praelatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praefĕro praefĕrox  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEFEROR100}} ---CACHE---