Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praedŏcĕor - Diatesi passiva

(praedŏcĕo, praedŏces, praedoctum, praedŏcēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praedŏcĕor
 II sing. praedŏcēris, praedŏcēre
 III sing. praedŏcētur
 I plur. praedŏcēmur
 II plur. praedŏcemĭni
 III plur. praedŏcentur
IMPERFETTO
 I sing. praedŏcēbar
 II sing. praedŏcebāris
 III sing. praedŏcebātur
 I plur. praedŏcebāmur
 II plur. praedŏcebamĭni
 III plur. praedŏcebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praedŏcēbor
 II sing. praedŏcebĕris, praedŏcebĕre
 III sing. praedŏcebĭtur
 I plur. praedŏcebĭmur
 II plur. praedŏcebimĭni
 III plur. praedŏcebuntur
PERFETTO
 I sing. praedoctus, –a, –um sum
 II sing. praedoctus, –a, –um es
 III sing. praedoctus, –a, –um est
 I plur. praedocti, –ae, –a sumus
 II plur. praedocti, –ae, –a estis
 III plur. praedocti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praedoctus, –a, –um eram
 II sing. praedoctus, –a, –um eras
 III sing. praedoctus, –a, –um erat
 I plur. praedocti, –ae, –a eramus
 II plur. praedocti, –ae, –a eratis
 III plur. praedocti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praedoctus, –a, –um ero
 II sing. praedoctus, –a, –um eris
 III sing. praedoctus, –a, –um erit
 I plur. praedocti, –ae, –a erimus
 II plur. praedocti, –ae, –a eritis
 III plur. praedocti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praedŏcĕar
 II sing. praedŏceāris, praedŏceāre
 III sing. praedŏceātur
 I plur. praedŏceāmur
 II plur. praedŏceamĭni
 III plur. praedŏceantur
IMPERFETTO
 I sing. praedŏcērer
 II sing. praedŏcerēris, praedŏcerēre
 III sing. praedŏcerētur
 I plur. praedŏcerēmur
 II plur. praedŏceremĭni
 III plur. praedŏcerentur
PERFETTO
 I sing. praedoctus, –a, –um sim
 II sing. praedoctus, –a, –um sis
 III sing. praedoctus, –a, –um sit
 I plur. praedocti, –ae, –a simus
 II plur. praedocti, –ae, –a sitis
 III plur. praedocti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praedoctus, –a, –um essem
 II sing. praedoctus, –a, –um esses
 III sing. praedoctus, –a, –um esset
 I plur. praedocti, –ae, –a essemus
 II plur. praedocti, –ae, –a essetis
 III plur. praedocti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praedŏcēre
 II plur. praedŏcemĭni
FUTURO
 II sing. praedŏcētor
 III sing. praedŏcētor
 II plur. –
 III plur. praedŏcentor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praedoctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praedŏcēri
PERFETTO
 Singolare: praedoctus, –a, –um esse
 Plurale: praedocti, –ae, –a esse
FUTURO
 praedoctum esse
GERUNDIVO
 praedŏcendus, –a, –um
SUPINO
 praedoctu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praedŏcĕo praedoctūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEDOCEOR100}} ---CACHE---