Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praedor - Diatesi attiva

(praedor, praedāris, praedatus sum, praedāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praedor
 II sing. praedāris, praedāre
 III sing. praedātur
 I plur. praedāmur
 II plur. praedamĭni
 III plur. praedantur
IMPERFETTO
 I sing. praedābar
 II sing. praedabāris, praedabāre
 III sing. praedabātur
 I plur. praedabāmur
 II plur. praedabamĭni
 III plur. praedabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praedābor
 II sing. praedabĕris, praedabĕre
 III sing. praedabĭtur
 I plur. praedabĭmur
 II plur. praedabimĭni
 III plur. praedabuntur
PERFETTO
 I sing. praedatus, –a, –um sum
 II sing. praedatus, –a, –um es
 III sing. praedatus, –a, –um est
 I plur. praedati, –ae, –a sumus
 II plur. praedati, –ae, –a estis
 III plur. praedati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praedatus, –a, –um eram
 II sing. praedatus, –a, –um eras
 III sing. praedatus, –a, –um erat
 I plur. praedati, –ae, –a eramus
 II plur. praedati, –ae, –a eratis
 III plur. praedati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praedatus, –a, –um ero
 II sing. praedatus, –a, –um eris
 III sing. praedatus, –a, –um erit
 I plur. praedati, –ae, –a erimus
 II plur. praedati, –ae, –a eritis
 III plur. praedati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praeder
 II sing. praedēris, praedēre
 III sing. praedētur
 I plur. praedēmur
 II plur. praedemĭni
 III plur. praedentur
IMPERFETTO
 I sing. praedārer
 II sing. praedarēris, praedarēre
 III sing. praedarētur
 I plur. praedarēmur
 II plur. praedaremĭni
 III plur. praedarentur
PERFETTO
 I sing. praedatus, –a, –um sim
 II sing. praedatus, –a, –um sis
 III sing. praedatus, –a, –um sit
 I plur. praedati, –ae, –a simus
 II plur. praedati, –ae, –a sitis
 III plur. praedati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praedatus, –a, –um essem
 II sing. praedatus, –a, –um esses
 III sing. praedatus, –a, –um esset
 I plur. praedati, –ae, –a essemus
 II plur. praedati, –ae, –a essetis
 III plur. praedati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praedāre
 II plur. praedamĭni
FUTURO
 II sing. praedātor
 III sing. praedātor
 II plur. –
 III plur. praedantor
INFINITO
PRESENTE
 praedāri
PERFETTO
 Singolare: praedatus, –a, –um esse
 Plurale: praedati, –ae, –a esse
FUTURO
 Singolare: praedatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: praedatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
 praedans, –antis
FUTURO
 praedatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
 Attivo: praedatum
 Passivo: praedatu
GERUNDIO
 Genitivo: praedandi
 Dativo: praedando
 Accusativo: praedandum
 Ablativo: praedando
 
GERUNDIVO
 praedandus, –a, –um


<<  praedōnŭlus praedor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEDOR100}} ---CACHE---