Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praedīvīnor - Diatesi passiva

(praedīvīno, praedīvīnas, praedivinavi, praedivinatum, praedīvīnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praedīvīnor
 II sing. praedīvīnāris, praedīvīnāre
 III sing. praedīvīnātur
 I plur. praedīvīnāmur
 II plur. praedīvīnamĭni
 III plur. praedīvīnantur
IMPERFETTO
 I sing. praedīvīnābar
 II sing. praedīvīnabāris, praedīvīnabāre
 III sing. praedīvīnabātur
 I plur. praedīvīnabāmur
 II plur. praedīvīnabamĭni
 III plur. praedīvīnabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praedīvīnābor
 II sing. praedīvīnabĕris, praedīvīnabĕre
 III sing. praedīvīnabĭtur
 I plur. praedīvīnabĭmur
 II plur. praedīvīnabimĭni
 III plur. praedīvīnabuntur
PERFETTO
 I sing. praedivinatus, –a, –um sum
 II sing. praedivinatus, –a, –um es
 III sing. praedivinatus, –a, –um est
 I plur. praedivinati, –ae, –a sumus
 II plur. praedivinati, –ae, –a estis
 III plur. praedivinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praedivinatus, –a, –um eram
 II sing. praedivinatus, –a, –um eras
 III sing. praedivinatus, –a, –um erat
 I plur. praedivinati, –ae, –a eramus
 II plur. praedivinati, –ae, –a eratis
 III plur. praedivinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praedivinatus, –a, –um ero
 II sing. praedivinatus, –a, –um eris
 III sing. praedivinatus, –a, –um erit
 I plur. praedivinati, –ae, –a erimus
 II plur. praedivinati, –ae, –a eritis
 III plur. praedivinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praedīvīner
 II sing. praedīvīnēris, praedīvīnēre
 III sing. praedīvīnētur
 I plur. praedīvīnēmur
 II plur. praedīvīnemĭni
 III plur. praedīvīnentur
IMPERFETTO
 I sing. praedīvīnārer
 II sing. praedīvīnarēris, praedīvīnarēre
 III sing. praedīvīnarētur
 I plur. praedīvīnarēmur
 II plur. praedīvīnaremĭni
 III plur. praedīvīnarentur
PERFETTO
 I sing. praedivinatus, –a, –um sim
 II sing. praedivinatus, –a, –um sis
 III sing. praedivinatus, –a, –um sit
 I plur. praedivinati, –ae, –a simus
 II plur. praedivinati, –ae, –a sitis
 III plur. praedivinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praedivinatus, –a, –um essem
 II sing. praedivinatus, –a, –um esses
 III sing. praedivinatus, –a, –um esset
 I plur. praedivinati, –ae, –a essemus
 II plur. praedivinati, –ae, –a essetis
 III plur. praedivinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praedīvīnāre
 II plur. praedīvīnamĭni
FUTURO
 II sing. praedīvīnātor
 III sing. praedīvīnātor
 II plur. –
 III plur. praedīvīnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praedivinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praedīvīnāri
PERFETTO
 Singolare: praedivinatus, –a, –um esse
 Plurale: praedivinati, –ae, –a esse
FUTURO
 praedivinatum esse
GERUNDIVO
 praedīvīnandus, –a, –um
SUPINO
 praedivinatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praedīvīno praedīvīnus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAEDIVINOR100}} ---CACHE---