Donazione

praecoctus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecoctus
Gen.
praecocti
Dat.
praecocto
Acc.
praecoctum
Abl.
praecocte
Voc.
praecocto
PLURALE
Nom.
praecocti
Gen.
praecoctōrum
Dat.
praecoctis
Acc.
praecoctos
Abl.
praecocti
Voc.
praecoctis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecoctă
Gen.
praecoctae
Dat.
praecoctae
Acc.
praecoctam
Abl.
praecoctă
Voc.
praecoctā
PLURALE
Nom.
praecoctae
Gen.
praecoctārum
Dat.
praecoctis
Acc.
praecoctas
Abl.
praecoctae
Voc.
praecoctis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecoctum
Gen.
praecocti
Dat.
praecocto
Acc.
praecoctum
Abl.
praecoctum
Voc.
praecocto
PLURALE
Nom.
praecocta
Gen.
praecoctōrum
Dat.
praecoctis
Acc.
praecocta
Abl.
praecocta
Voc.
praecoctis

‹ praecoctūrūs
praecoctus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeclusūrūs agg. part. fut.
praeclusus agg. part. perf. I cl.
praeclusus agg. inf. perf.
praeco sost. masch. III decl.
praecoctūrūs agg. part. fut.
praecoctus agg. part. perf. I cl.
praecoctus agg. inf. perf.
praecŏcus agg. I cl.
praecōgĭtans agg. part. pres. II cl.
praecōgĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecogitatūrūs agg. part. fut.
praecogitatus agg. part. perf. I cl.
praecogitatus agg. inf. perf.
praecōgĭto v. tr. I coniug.
praecōgĭtor v. tr. I coniug.
praecognĭtĭo sost. femm. III decl.
praecognĭtŏr sost. masch. III decl.
praecognitūrūs agg. part. fut.
praecognitus agg. part. perf. I cl.
praecognitus agg. inf. perf.
{{ID:PRAECOCTUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android