Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


praeclūdor - Diatesi passiva

(praeclūdo, praeclūdis, praeclusi, praeclusum, praeclūdĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. praeclūdor
 II sing. praeclūdĕris, praeclūdĕre
 III sing. praeclūdĭtur
 I plur. praeclūdĭmur
 II plur. praeclūdimĭni
 III plur. praeclūduntur
IMPERFETTO
 I sing. praeclūdēbar
 II sing. praeclūdebāris, praeclūdebāre
 III sing. praeclūdebātur
 I plur. praeclūdebāmur
 II plur. praeclūdebamĭni
 III plur. praeclūdebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. praeclūdar
 II sing. praeclūdēris, praeclūdēre
 III sing. praeclūdētur
 I plur. praeclūdēmur
 II plur. praeclūdemĭni
 III plur. praeclūdentur
PERFETTO
 I sing. praeclusus, –a, –um sum
 II sing. praeclusus, –a, –um es
 III sing. praeclusus, –a, –um est
 I plur. praeclusi, –ae, –a sumus
 II plur. praeclusi, –ae, –a estis
 III plur. praeclusi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praeclusus, –a, –um eram
 II sing. praeclusus, –a, –um eras
 III sing. praeclusus, –a, –um erat
 I plur. praeclusi, –ae, –a eramus
 II plur. praeclusi, –ae, –a eratis
 III plur. praeclusi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. praeclusus, –a, –um ero
 II sing. praeclusus, –a, –um eris
 III sing. praeclusus, –a, –um erit
 I plur. praeclusi, –ae, –a erimus
 II plur. praeclusi, –ae, –a eritis
 III plur. praeclusi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. praeclūdar
 II sing. praeclūdāris, praeclūdāre
 III sing. praeclūdātur
 I plur. praeclūdāmur
 II plur. praeclūdamĭni
 III plur. praeclūdantur
IMPERFETTO
 I sing. praeclūdĕrer
 II sing. praeclūderēris, praeclūderēre
 III sing. praeclūderētur
 I plur. praeclūderēmur
 II plur. praeclūderemĭni
 III plur. praeclūderentur
PERFETTO
 I sing. praeclusus, –a, –um sim
 II sing. praeclusus, –a, –um sis
 III sing. praeclusus, –a, –um sit
 I plur. praeclusi, –ae, –a simus
 II plur. praeclusi, –ae, –a sitis
 III plur. praeclusi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. praeclusus, –a, –um essem
 II sing. praeclusus, –a, –um esses
 III sing. praeclusus, –a, –um esset
 I plur. praeclusi, –ae, –a essemus
 II plur. praeclusi, –ae, –a essetis
 III plur. praeclusi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. praeclūdĕre
 II plur. praeclūdimĭni
FUTURO
 II sing. praeclūdĭtor
 III sing. praeclūdĭtor
 II plur. –
 III plur. praeclūduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 praeclusus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 praeclūdi
PERFETTO
 Singolare: praeclusus, –a, –um esse
 Plurale: praeclusi, –ae, –a esse
FUTURO
 praeclusum esse
GERUNDIVO
 praeclūdendus, –a, –um
SUPINO
 praeclusu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  praeclūdo praeclŭens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:PRAECLUDOR100}} ---CACHE---