Declinatore / Coniugatore Latino
praecĭpĭto - Diatesi attiva
(praecĭpĭto, praecĭpĭtas, praecipitavi, praecipitatum, praecĭpĭtāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
| PRESENTE |
| I sing. | praecĭpĭto |
| II sing. | praecĭpĭtas |
| III sing. | praecĭpĭtat |
| I plur. | praecĭpĭtāmus |
| II plur. | praecĭpĭtātis |
| III plur. | praecĭpĭtant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praecĭpĭtābam |
| II sing. | praecĭpĭtābas |
| III sing. | praecĭpĭtābat |
| I plur. | praecĭpĭtabāmus |
| II plur. | praecĭpĭtabātis |
| III plur. | praecĭpĭtābant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | praecĭpĭtābo |
| II sing. | praecĭpĭtābis |
| III sing. | praecĭpĭtābit |
| I plur. | praecĭpĭtabĭmus |
| II plur. | praecĭpĭtabĭtis |
| III plur. | praecĭpĭtābunt |
| PERFETTO |
| I sing. | praecipitavi |
| II sing. | praecipitavisti |
| III sing. | praecipitavit |
| I plur. | praecipitavĭmus |
| II plur. | praecipitavistis |
| III plur. | praecipitavēreunt, praecipitavēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praecipitavĕram |
| II sing. | praecipitavĕras |
| III sing. | praecipitavĕrat |
| I plur. | praecipitaverāmus |
| II plur. | praecipitaverātis |
| III plur. | praecipitavĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | praecipitavĕro |
| II sing. | praecipitavĕris |
| III sing. | praecipitavĕrit |
| I plur. | praecipitaverĭmus |
| II plur. | praecipitaverĭtis |
| III plur. | praecipitavĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | praecĭpĭtem |
| II sing. | praecĭpĭtes |
| III sing. | praecĭpĭtet |
| I plur. | praecĭpĭtēmus |
| II plur. | praecĭpĭtētis |
| III plur. | praecĭpĭtent |
| IMPERFETTO |
| I sing. | praecĭpĭtārem |
| II sing. | praecĭpĭtāres |
| III sing. | praecĭpĭtāret |
| I plur. | praecĭpĭtarēmus |
| II plur. | praecĭpĭtarētis |
| III plur. | praecĭpĭtārent |
| PERFETTO |
| I sing. | praecipitavĕrim |
| II sing. | praecipitavĕris |
| III sing. | praecipitavĕrit |
| I plur. | praecipitaverĭmus |
| II plur. | praecipitaverĭtis |
| III plur. | praecipitavĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | praecipitavissem |
| II sing. | praecipitavisses |
| III sing. | praecipitavisset |
| I plur. | praecipitavissēmus |
| II plur. | praecipitavissētis |
| III plur. | praecipitavissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | praecĭpĭta |
| II plur. | praecĭpĭtāte |
| FUTURO |
| II sing. | praecĭpĭtāto |
| III sing. | praecĭpĭtāto |
| II plur. | praecĭpĭtatōte |
| III plur. | praecĭpĭtanto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| praecĭpĭtans, –antis |
| FUTURO |
| praecipitatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| praecĭpĭtāre |
| PERFETTO |
| praecipitavisse |
| FUTURO |
| Singolare: | praecipitatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praecipitatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | praecĭpĭtandi |
| Dativo: | praecĭpĭtando |
| Accusativo: | ad praecĭpĭtandum |
| Ablativo: | praecĭpĭtando |
| SUPINO |
| praecipitatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECIPITO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
