mulctor - Diatesi passiva
(mulcto, mulctas, mulctavi, mulctatum, mulctāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mulctor
II sing.
mulctāris, mulctāre
III sing.
mulctātur
I plur.
mulctāmur
II plur.
mulctamĭni
III plur.
mulctantur
IMPERFETTO
I sing.
mulctābar
II sing.
mulctabāris, mulctabāre
III sing.
mulctabātur
I plur.
mulctabāmur
II plur.
mulctabamĭni
III plur.
mulctabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mulctābor
II sing.
mulctabĕris, mulctabĕre
III sing.
mulctabĭtur
I plur.
mulctabĭmur
II plur.
mulctabimĭni
III plur.
mulctabuntur
PERFETTO
I sing.
mulctatus, –a, –um sum
II sing.
mulctatus, –a, –um es
III sing.
mulctatus, –a, –um est
I plur.
mulctati, –ae, –a sumus
II plur.
mulctati, –ae, –a estis
III plur.
mulctati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mulctatus, –a, –um eram
II sing.
mulctatus, –a, –um eras
III sing.
mulctatus, –a, –um erat
I plur.
mulctati, –ae, –a eramus
II plur.
mulctati, –ae, –a eratis
III plur.
mulctati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
mulctatus, –a, –um ero
II sing.
mulctatus, –a, –um eris
III sing.
mulctatus, –a, –um erit
I plur.
mulctati, –ae, –a erimus
II plur.
mulctati, –ae, –a eritis
III plur.
mulctati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mulcter
II sing.
mulctēris, mulctēre
III sing.
mulctētur
I plur.
mulctēmur
II plur.
mulctemĭni
III plur.
mulctentur
IMPERFETTO
I sing.
mulctārer
II sing.
mulctarēris, mulctarēre
III sing.
mulctarētur
I plur.
mulctarēmur
II plur.
mulctaremĭni
III plur.
mulctarentur
PERFETTO
I sing.
mulctatus, –a, –um sim
II sing.
mulctatus, –a, –um sis
III sing.
mulctatus, –a, –um sit
I plur.
mulctati, –ae, –a simus
II plur.
mulctati, –ae, –a sitis
III plur.
mulctati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mulctatus, –a, –um essem
II sing.
mulctatus, –a, –um esses
III sing.
mulctatus, –a, –um esset
I plur.
mulctati, –ae, –a essemus
II plur.
mulctati, –ae, –a essetis
III plur.
mulctati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mulctāre
II plur.
mulctamĭni
FUTURO
II sing.
mulctātor
III sing.
mulctātor
II plur.
–
III plur.
mulctantor
PARTICIPIO
PERFETTO
mulctatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
mulctāri
PERFETTO
Singolare:
mulctatus, –a, –um esse
Plurale:
mulctati, –ae, –a esse
FUTURO
mulctatum esse
GERUNDIVO
mulctandus, –a, –um
SUPINO
mulctatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
mulctor v. tr. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android