Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


mītĭfĭcor - Diatesi passiva

(mītĭfĭco, mītĭfĭcas, mitificavi, mitificatum, mītĭfĭcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. mītĭfĭcor
 II sing. mītĭfĭcāris, mītĭfĭcāre
 III sing. mītĭfĭcātur
 I plur. mītĭfĭcāmur
 II plur. mītĭfĭcamĭni
 III plur. mītĭfĭcantur
IMPERFETTO
 I sing. mītĭfĭcābar
 II sing. mītĭfĭcabāris, mītĭfĭcabāre
 III sing. mītĭfĭcabātur
 I plur. mītĭfĭcabāmur
 II plur. mītĭfĭcabamĭni
 III plur. mītĭfĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. mītĭfĭcābor
 II sing. mītĭfĭcabĕris, mītĭfĭcabĕre
 III sing. mītĭfĭcabĭtur
 I plur. mītĭfĭcabĭmur
 II plur. mītĭfĭcabimĭni
 III plur. mītĭfĭcabuntur
PERFETTO
 I sing. mitificatus, –a, –um sum
 II sing. mitificatus, –a, –um es
 III sing. mitificatus, –a, –um est
 I plur. mitificati, –ae, –a sumus
 II plur. mitificati, –ae, –a estis
 III plur. mitificati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. mitificatus, –a, –um eram
 II sing. mitificatus, –a, –um eras
 III sing. mitificatus, –a, –um erat
 I plur. mitificati, –ae, –a eramus
 II plur. mitificati, –ae, –a eratis
 III plur. mitificati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. mitificatus, –a, –um ero
 II sing. mitificatus, –a, –um eris
 III sing. mitificatus, –a, –um erit
 I plur. mitificati, –ae, –a erimus
 II plur. mitificati, –ae, –a eritis
 III plur. mitificati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. mītĭfĭcer
 II sing. mītĭfĭcēris, mītĭfĭcēre
 III sing. mītĭfĭcētur
 I plur. mītĭfĭcēmur
 II plur. mītĭfĭcemĭni
 III plur. mītĭfĭcentur
IMPERFETTO
 I sing. mītĭfĭcārer
 II sing. mītĭfĭcarēris, mītĭfĭcarēre
 III sing. mītĭfĭcarētur
 I plur. mītĭfĭcarēmur
 II plur. mītĭfĭcaremĭni
 III plur. mītĭfĭcarentur
PERFETTO
 I sing. mitificatus, –a, –um sim
 II sing. mitificatus, –a, –um sis
 III sing. mitificatus, –a, –um sit
 I plur. mitificati, –ae, –a simus
 II plur. mitificati, –ae, –a sitis
 III plur. mitificati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. mitificatus, –a, –um essem
 II sing. mitificatus, –a, –um esses
 III sing. mitificatus, –a, –um esset
 I plur. mitificati, –ae, –a essemus
 II plur. mitificati, –ae, –a essetis
 III plur. mitificati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. mītĭfĭcāre
 II plur. mītĭfĭcamĭni
FUTURO
 II sing. mītĭfĭcātor
 III sing. mītĭfĭcātor
 II plur. –
 III plur. mītĭfĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 mitificatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 mītĭfĭcāri
PERFETTO
 Singolare: mitificatus, –a, –um esse
 Plurale: mitificati, –ae, –a esse
FUTURO
 mitificatum esse
GERUNDIVO
 mītĭfĭcandus, –a, –um
SUPINO
 mitificatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  mītĭfĭco mītĭfĭcus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:MITIFICOR100}} ---CACHE---