mensūror - Diatesi passiva

(mensūro, mensūras, mensuravi, mensuratum, mensūrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mensūror
II sing.
mensūrāris, mensūrāre
III sing.
mensūrātur
I plur.
mensūrāmur
II plur.
mensūramĭni
III plur.
mensūrantur
IMPERFETTO
I sing.
mensūrābar
II sing.
mensūrabāris, mensūrabāre
III sing.
mensūrabātur
I plur.
mensūrabāmur
II plur.
mensūrabamĭni
III plur.
mensūrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mensūrābor
II sing.
mensūrabĕris, mensūrabĕre
III sing.
mensūrabĭtur
I plur.
mensūrabĭmur
II plur.
mensūrabimĭni
III plur.
mensūrabuntur
PERFETTO
I sing.
mensuratus, –a, –um sum
II sing.
mensuratus, –a, –um es
III sing.
mensuratus, –a, –um est
I plur.
mensurati, –ae, –a sumus
II plur.
mensurati, –ae, –a estis
III plur.
mensurati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mensuratus, –a, –um eram
II sing.
mensuratus, –a, –um eras
III sing.
mensuratus, –a, –um erat
I plur.
mensurati, –ae, –a eramus
II plur.
mensurati, –ae, –a eratis
III plur.
mensurati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
mensuratus, –a, –um ero
II sing.
mensuratus, –a, –um eris
III sing.
mensuratus, –a, –um erit
I plur.
mensurati, –ae, –a erimus
II plur.
mensurati, –ae, –a eritis
III plur.
mensurati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mensūrer
II sing.
mensūrēris, mensūrēre
III sing.
mensūrētur
I plur.
mensūrēmur
II plur.
mensūremĭni
III plur.
mensūrentur
IMPERFETTO
I sing.
mensūrārer
II sing.
mensūrarēris, mensūrarēre
III sing.
mensūrarētur
I plur.
mensūrarēmur
II plur.
mensūraremĭni
III plur.
mensūrarentur
PERFETTO
I sing.
mensuratus, –a, –um sim
II sing.
mensuratus, –a, –um sis
III sing.
mensuratus, –a, –um sit
I plur.
mensurati, –ae, –a simus
II plur.
mensurati, –ae, –a sitis
III plur.
mensurati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
mensuratus, –a, –um essem
II sing.
mensuratus, –a, –um esses
III sing.
mensuratus, –a, –um esset
I plur.
mensurati, –ae, –a essemus
II plur.
mensurati, –ae, –a essetis
III plur.
mensurati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mensūrāre
II plur.
mensūramĭni
FUTURO
II sing.
mensūrātor
III sing.
mensūrātor
II plur.
III plur.
mensūrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
mensuratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
mensūrāri
PERFETTO
Singolare:
mensuratus, –a, –um esse
Plurale:
mensurati, –ae, –a esse
FUTURO
mensuratum esse
GERUNDIVO
mensūrandus, –a, –um
SUPINO
mensuratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:MENSUROR100}}
---CACHE---