Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA DEPONENTE: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | mentĭor |
| II sing. | mentīris, mentīre |
| III sing. | mentītur |
| I plur. | mentīmur |
| II plur. | mentimĭni |
| III plur. | mentiuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | mentiēbar |
| II sing. | mentiebāris, mentiebāre |
| III sing. | mentiebātur |
| I plur. | mentiebāmur |
| II plur. | mentiebamĭni |
| III plur. | mentiebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | mentĭar |
| II sing. | mentiēris, mentiēre |
| III sing. | mentiētur |
| I plur. | mentiēmur |
| II plur. | mentiemĭni |
| III plur. | mentientur |
| PERFETTO |
| I sing. | mentitus, –a, –um sum |
| II sing. | mentitus, –a, –um es |
| III sing. | mentitus, –a, –um est |
| I plur. | mentiti, –ae, –a sumus |
| II plur. | mentiti, –ae, –a estis |
| III plur. | mentiti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | mentitus, –a, –um eram |
| II sing. | mentitus, –a, –um eras |
| III sing. | mentitus, –a, –um erat |
| I plur. | mentiti, –ae, –a eramus |
| II plur. | mentiti, –ae, –a eratis |
| III plur. | mentiti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | mentitus, –a, –um ero |
| II sing. | mentitus, –a, –um eris |
| III sing. | mentitus, –a, –um erit |
| I plur. | mentiti, –ae, –a erimus |
| II plur. | mentiti, –ae, –a eritis |
| III plur. | mentiti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | mentĭar |
| II sing. | mentiāris, mentiāre |
| III sing. | mentiātur |
| I plur. | mentiāmur |
| II plur. | mentiamĭni |
| III plur. | mentiantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | mentīrer |
| II sing. | mentirēris, mentirēre |
| III sing. | mentirētur |
| I plur. | mentirēmur |
| II plur. | mentirēmini |
| III plur. | mentirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | mentitus, –a, –um sim |
| II sing. | mentitus, –a, –um sis |
| III sing. | mentitus, –a, –um sit |
| I plur. | mentiti, –ae, –a simus |
| II plur. | mentiti, –ae, –a sitis |
| III plur. | mentiti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | mentitus, –a, –um essem |
| II sing. | mentitus, –a, –um esses |
| III sing. | mentitus, –a, –um esset |
| I plur. | mentiti, –ae, –a essemus |
| II plur. | mentiti, –ae, –a essetis |
| III plur. | mentiti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | mentīre |
| II plur. | mentimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | mentītor |
| III sing. | mentītor |
| II plur. | – |
| III plur. | mentiuntor |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| mentīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | mentitus, –a, –um esse |
| Plurale: | mentiti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Singolare: | mentitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | mentitūros, –as, –a esse |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| mentiens, –ientis |
| FUTURO |
| mentitūrūs, –a, –ūm |
| SUPINO |
| Attivo: | mentitum |
| Passivo: | mentitu |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | mentiendi |
| Dativo: | mentiendo |
| Accusativo: | mentiendum |
| Ablativo: | mentiendo |
| |
| GERUNDIVO |
| mentiendus, –a, –um |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MENTIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
