Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


magnīfăcĭo - Diatesi attiva

(magnīfăcĭo, magnīfăcis, magnifeci, magnifactum, magnīfăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. magnīfăcĭo
 II sing. magnīfăcis
 III sing. magnīfăcit
 I plur. magnīfăcīmus
 II plur. magnīfăcītis
 III plur. magnīfăciunt
IMPERFETTO
 I sing. magnīfăciēbam
 II sing. magnīfăciēbas
 III sing. magnīfăciēbat
 I plur. magnīfăciebāmus
 II plur. magnīfăciebātis
 III plur. magnīfăciēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. magnīfăcĭam
 II sing. magnīfăcĭes
 III sing. magnīfăcĭet
 I plur. magnīfăciēmus
 II plur. magnīfăciētis
 III plur. magnīfăcĭent
PERFETTO
 I sing. magnifeci
 II sing. magnifecisti
 III sing. magnifecit
 I plur. magnifecĭmus
 II plur. magnifecistis
 III plur. magnifecērunt, magnifecēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. magnifecĕram
 II sing. magnifecĕras
 III sing. magnifecĕrat
 I plur. magnifecerāmus
 II plur. magnifecerātis
 III plur. magnifecĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. magnifecĕro
 II sing. magnifecĕris
 III sing. magnifecĕrit
 I plur. magnifecerĭmus
 II plur. magnifecerĭtis
 III plur. magnifecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. magnīfăcĭam
 II sing. magnīfăcĭas
 III sing. magnīfăcĭat
 I plur. magnīfăciāmus
 II plur. magnīfăciātis
 III plur. magnīfăcĭant
IMPERFETTO
 I sing. magnīfăcĕrem
 II sing. magnīfăcĕres
 III sing. magnīfăcĕret
 I plur. magnīfăcerēmus
 II plur. magnīfăcerētis
 III plur. magnīfăcĕrent
PERFETTO
 I sing. magnifecĕrim
 II sing. magnifecĕris
 III sing. magnifecĕrit
 I plur. magnifecerĭmus
 II plur. magnifecerĭtis
 III plur. magnifecĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. magnifecissem
 II sing. magnifecisses
 III sing. magnifecisset
 I plur. magnifecissēmus
 II plur. magnifecissētis
 III plur. magnifecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. magnīfăce, magnīfăc
 II plur. magnīfăcĭte
FUTURO
 II sing. magnīfăcĭto
 III sing. magnīfăcĭto
 II plur. magnīfăcitōte
 III plur. magnīfăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 magnīfăciens, –ientis
FUTURO
 magnifactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 magnīfăcĕre
PERFETTO
 magnifecisse
FUTURO
 Singolare: magnifactūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: magnifactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: magnīfăciendi
 Dativo: magnīfăciendo
 Accusativo: ad magnīfăciendum
 Ablativo: magnīfăciendo
SUPINO
 magnifactum



<<  magnīfăciens magnifactūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:MAGNIFACIO100}} ---CACHE---