Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | iūdĭcor |
| II sing. | iūdĭcāris, iūdĭcāre |
| III sing. | iūdĭcātur |
| I plur. | iūdĭcāmur |
| II plur. | iūdĭcamĭni |
| III plur. | iūdĭcantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | iūdĭcābar |
| II sing. | iūdĭcabāris, iūdĭcabāre |
| III sing. | iūdĭcabātur |
| I plur. | iūdĭcabāmur |
| II plur. | iūdĭcabamĭni |
| III plur. | iūdĭcabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | iūdĭcābor |
| II sing. | iūdĭcabĕris, iūdĭcabĕre |
| III sing. | iūdĭcabĭtur |
| I plur. | iūdĭcabĭmur |
| II plur. | iūdĭcabimĭni |
| III plur. | iūdĭcabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | iudicatus, –a, –um sum |
| II sing. | iudicatus, –a, –um es |
| III sing. | iudicatus, –a, –um est |
| I plur. | iudicati, –ae, –a sumus |
| II plur. | iudicati, –ae, –a estis |
| III plur. | iudicati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | iudicatus, –a, –um eram |
| II sing. | iudicatus, –a, –um eras |
| III sing. | iudicatus, –a, –um erat |
| I plur. | iudicati, –ae, –a eramus |
| II plur. | iudicati, –ae, –a eratis |
| III plur. | iudicati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | iudicatus, –a, –um ero |
| II sing. | iudicatus, –a, –um eris |
| III sing. | iudicatus, –a, –um erit |
| I plur. | iudicati, –ae, –a erimus |
| II plur. | iudicati, –ae, –a eritis |
| III plur. | iudicati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | iūdĭcer |
| II sing. | iūdĭcēris, iūdĭcēre |
| III sing. | iūdĭcētur |
| I plur. | iūdĭcēmur |
| II plur. | iūdĭcemĭni |
| III plur. | iūdĭcentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | iūdĭcārer |
| II sing. | iūdĭcarēris, iūdĭcarēre |
| III sing. | iūdĭcarētur |
| I plur. | iūdĭcarēmur |
| II plur. | iūdĭcaremĭni |
| III plur. | iūdĭcarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | iudicatus, –a, –um sim |
| II sing. | iudicatus, –a, –um sis |
| III sing. | iudicatus, –a, –um sit |
| I plur. | iudicati, –ae, –a simus |
| II plur. | iudicati, –ae, –a sitis |
| III plur. | iudicati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | iudicatus, –a, –um essem |
| II sing. | iudicatus, –a, –um esses |
| III sing. | iudicatus, –a, –um esset |
| I plur. | iudicati, –ae, –a essemus |
| II plur. | iudicati, –ae, –a essetis |
| III plur. | iudicati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | iūdĭcāre |
| II plur. | iūdĭcamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | iūdĭcātor |
| III sing. | iūdĭcātor |
| II plur. | – |
| III plur. | iūdĭcantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| iudicatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| iūdĭcāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | iudicatus, –a, –um esse |
| Plurale: | iudicati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| iudicatum esse |
| GERUNDIVO |
| iūdĭcandus, –a, –um |
| SUPINO |
| iudicatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUDICOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
