Declinatore / Coniugatore Latino
| PRESENTE |
| I sing. | iūdĭco |
| II sing. | iūdĭcas |
| III sing. | iūdĭcat |
| I plur. | iūdĭcāmus |
| II plur. | iūdĭcātis |
| III plur. | iūdĭcant |
| IMPERFETTO |
| I sing. | iūdĭcābam |
| II sing. | iūdĭcābas |
| III sing. | iūdĭcābat |
| I plur. | iūdĭcabāmus |
| II plur. | iūdĭcabātis |
| III plur. | iūdĭcābant |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | iūdĭcābo |
| II sing. | iūdĭcābis |
| III sing. | iūdĭcābit |
| I plur. | iūdĭcabĭmus |
| II plur. | iūdĭcabĭtis |
| III plur. | iūdĭcābunt |
| PERFETTO |
| I sing. | iudicavi |
| II sing. | iudicavisti |
| III sing. | iudicavit |
| I plur. | iudicavĭmus |
| II plur. | iudicavistis |
| III plur. | iudicavēreunt, iudicavēre |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | iudicavĕram |
| II sing. | iudicavĕras |
| III sing. | iudicavĕrat |
| I plur. | iudicaverāmus |
| II plur. | iudicaverātis |
| III plur. | iudicavĕrant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | iudicavĕro |
| II sing. | iudicavĕris |
| III sing. | iudicavĕrit |
| I plur. | iudicaverĭmus |
| II plur. | iudicaverĭtis |
| III plur. | iudicavĕrint |
| PRESENTE |
| I sing. | iūdĭcem |
| II sing. | iūdĭces |
| III sing. | iūdĭcet |
| I plur. | iūdĭcēmus |
| II plur. | iūdĭcētis |
| III plur. | iūdĭcent |
| IMPERFETTO |
| I sing. | iūdĭcārem |
| II sing. | iūdĭcāres |
| III sing. | iūdĭcāret |
| I plur. | iūdĭcarēmus |
| II plur. | iūdĭcarētis |
| III plur. | iūdĭcārent |
| PERFETTO |
| I sing. | iudicavĕrim |
| II sing. | iudicavĕris |
| III sing. | iudicavĕrit |
| I plur. | iudicaverĭmus |
| II plur. | iudicaverĭtis |
| III plur. | iudicavĕrint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | iudicavissem |
| II sing. | iudicavisses |
| III sing. | iudicavisset |
| I plur. | iudicavissēmus |
| II plur. | iudicavissētis |
| III plur. | iudicavissent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | iūdĭca |
| II plur. | iūdĭcāte |
| FUTURO |
| II sing. | iūdĭcāto |
| III sing. | iūdĭcāto |
| II plur. | iūdĭcatōte |
| III plur. | iūdĭcanto |
 |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| iūdĭcans, –antis |
| FUTURO |
| iudicatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| iūdĭcāre |
| PERFETTO |
| iudicavisse |
| FUTURO |
| Singolare: | iudicatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | iudicatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | iūdĭcandi |
| Dativo: | iūdĭcando |
| Accusativo: | ad iūdĭcandum |
| Ablativo: | iūdĭcando |
| SUPINO |
| iudicatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUDICO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
