Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


invītor - Diatesi passiva

(invīto, invītas, invitavi, invitatum, invītāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. invītor
 II sing. invītāris, invītāre
 III sing. invītātur
 I plur. invītāmur
 II plur. invītamĭni
 III plur. invītantur
IMPERFETTO
 I sing. invītābar
 II sing. invītabāris, invītabāre
 III sing. invītabātur
 I plur. invītabāmur
 II plur. invītabamĭni
 III plur. invītabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. invītābor
 II sing. invītabĕris, invītabĕre
 III sing. invītabĭtur
 I plur. invītabĭmur
 II plur. invītabimĭni
 III plur. invītabuntur
PERFETTO
 I sing. invitatus, –a, –um sum
 II sing. invitatus, –a, –um es
 III sing. invitatus, –a, –um est
 I plur. invitati, –ae, –a sumus
 II plur. invitati, –ae, –a estis
 III plur. invitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. invitatus, –a, –um eram
 II sing. invitatus, –a, –um eras
 III sing. invitatus, –a, –um erat
 I plur. invitati, –ae, –a eramus
 II plur. invitati, –ae, –a eratis
 III plur. invitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. invitatus, –a, –um ero
 II sing. invitatus, –a, –um eris
 III sing. invitatus, –a, –um erit
 I plur. invitati, –ae, –a erimus
 II plur. invitati, –ae, –a eritis
 III plur. invitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. invīter
 II sing. invītēris, invītēre
 III sing. invītētur
 I plur. invītēmur
 II plur. invītemĭni
 III plur. invītentur
IMPERFETTO
 I sing. invītārer
 II sing. invītarēris, invītarēre
 III sing. invītarētur
 I plur. invītarēmur
 II plur. invītaremĭni
 III plur. invītarentur
PERFETTO
 I sing. invitatus, –a, –um sim
 II sing. invitatus, –a, –um sis
 III sing. invitatus, –a, –um sit
 I plur. invitati, –ae, –a simus
 II plur. invitati, –ae, –a sitis
 III plur. invitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. invitatus, –a, –um essem
 II sing. invitatus, –a, –um esses
 III sing. invitatus, –a, –um esset
 I plur. invitati, –ae, –a essemus
 II plur. invitati, –ae, –a essetis
 III plur. invitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. invītāre
 II plur. invītamĭni
FUTURO
 II sing. invītātor
 III sing. invītātor
 II plur. –
 III plur. invītantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 invitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 invītāri
PERFETTO
 Singolare: invitatus, –a, –um esse
 Plurale: invitati, –ae, –a esse
FUTURO
 invitatum esse
GERUNDIVO
 invītandus, –a, –um
SUPINO
 invitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  invītō invĭtŭpĕrābĭlis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INVITOR100}} ---CACHE---