Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


instrĕpor - Diatesi passiva

(instrĕpo, instrĕpis, instrepui, instrepitum, instrĕpĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. instrĕpor
 II sing. instrĕpĕris, instrĕpĕre
 III sing. instrĕpĭtur
 I plur. instrĕpĭmur
 II plur. instrĕpimĭni
 III plur. instrĕpuntur
IMPERFETTO
 I sing. instrĕpēbar
 II sing. instrĕpebāris, instrĕpebāre
 III sing. instrĕpebātur
 I plur. instrĕpebāmur
 II plur. instrĕpebamĭni
 III plur. instrĕpebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. instrĕpar
 II sing. instrĕpēris, instrĕpēre
 III sing. instrĕpētur
 I plur. instrĕpēmur
 II plur. instrĕpemĭni
 III plur. instrĕpentur
PERFETTO
 I sing. instrepitus, –a, –um sum
 II sing. instrepitus, –a, –um es
 III sing. instrepitus, –a, –um est
 I plur. instrepiti, –ae, –a sumus
 II plur. instrepiti, –ae, –a estis
 III plur. instrepiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. instrepitus, –a, –um eram
 II sing. instrepitus, –a, –um eras
 III sing. instrepitus, –a, –um erat
 I plur. instrepiti, –ae, –a eramus
 II plur. instrepiti, –ae, –a eratis
 III plur. instrepiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. instrepitus, –a, –um ero
 II sing. instrepitus, –a, –um eris
 III sing. instrepitus, –a, –um erit
 I plur. instrepiti, –ae, –a erimus
 II plur. instrepiti, –ae, –a eritis
 III plur. instrepiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. instrĕpar
 II sing. instrĕpāris, instrĕpāre
 III sing. instrĕpātur
 I plur. instrĕpāmur
 II plur. instrĕpamĭni
 III plur. instrĕpantur
IMPERFETTO
 I sing. instrĕpĕrer
 II sing. instrĕperēris, instrĕperēre
 III sing. instrĕperētur
 I plur. instrĕperēmur
 II plur. instrĕperemĭni
 III plur. instrĕperentur
PERFETTO
 I sing. instrepitus, –a, –um sim
 II sing. instrepitus, –a, –um sis
 III sing. instrepitus, –a, –um sit
 I plur. instrepiti, –ae, –a simus
 II plur. instrepiti, –ae, –a sitis
 III plur. instrepiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. instrepitus, –a, –um essem
 II sing. instrepitus, –a, –um esses
 III sing. instrepitus, –a, –um esset
 I plur. instrepiti, –ae, –a essemus
 II plur. instrepiti, –ae, –a essetis
 III plur. instrepiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. instrĕpĕre
 II plur. instrĕpĭmini
FUTURO
 II sing. instrĕpĭtor
 III sing. instrĕpĭtor
 II plur. –
 III plur. instrĕpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 instrepitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 instrĕpi
PERFETTO
 Singolare: instrepitus, –a, –um esse
 Plurale: instrepiti, –ae, –a esse
FUTURO
 instrepitum esse
GERUNDIVO
 instrĕpendus, –a, –um
SUPINO
 instrepitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  instrĕpo instrictūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INSTREPOR100}} ---CACHE---