Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


inrētĭor - Diatesi passiva

(inrētĭo, inrētis, inretii, inretitum, inrētīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. inrētĭor
 II sing. inrētīris, inrētīre
 III sing. inrētītur
 I plur. inrētīmur
 II plur. inrētimĭni
 III plur. inrētiuntur
IMPERFETTO
 I sing. inrētiēbar
 II sing. inrētiebāris, inrētiebāre
 III sing. inrētiebātur
 I plur. inrētiebāmur
 II plur. inrētiebamĭni
 III plur. inrētiebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. inrētĭar
 II sing. inrētiēris, inrētiēre
 III sing. inrētiētur
 I plur. inrētiēmur
 II plur. inrētiemĭni
 III plur. inrētientur
PERFETTO
 I sing. inretitus, –a, –um sum
 II sing. inretitus, –a, –um es
 III sing. inretitus, –a, –um est
 I plur. inretiti, –ae, –a sumus
 II plur. inretiti, –ae, –a estis
 III plur. inretiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inretitus, –a, –um eram
 II sing. inretitus, –a, –um eras
 III sing. inretitus, –a, –um erat
 I plur. inretiti, –ae, –a eramus
 II plur. inretiti, –ae, –a eratis
 III plur. inretiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. inretitus, –a, –um ero
 II sing. inretitus, –a, –um eris
 III sing. inretitus, –a, –um erit
 I plur. inretiti, –ae, –a erimus
 II plur. inretiti, –ae, –a eritis
 III plur. inretiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. inrētĭar
 II sing. inrētiāris, inrētiāre
 III sing. inrētiātur
 I plur. inrētiāmur
 II plur. inrētiamĭni
 III plur. inrētiantur
IMPERFETTO
 I sing. inrētīrer
 II sing. inrētirēris, inretiirēre
 III sing. inrētirētur
 I plur. inrētirēmur
 II plur. inrētirēmini
 III plur. inrētirentur
PERFETTO
 I sing. inretitus, –a, –um sim
 II sing. inretitus, –a, –um sis
 III sing. inretitus, –a, –um sit
 I plur. inretiti, –ae, –a simus
 II plur. inretiti, –ae, –a sitis
 III plur. inretiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inretitus, –a, –um essem
 II sing. inretitus, –a, –um esses
 III sing. inretitus, –a, –um esset
 I plur. inretiti, –ae, –a essemus
 II plur. inretiti, –ae, –a essetis
 III plur. inretiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. inrētīre
 II plur. inrētimĭni
FUTURO
 II sing. inrētītor
 III sing. inrētītor
 II plur. –
 III plur. inrētiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 inretitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 inrētīri
PERFETTO
 Singolare: inretitus, –a, –um esse
 Plurale: inretiti, –ae, –a esse
FUTURO
 inretitum esse
GERUNDIVO
 inrētiendus, –a, –um
SUPINO
 inretitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  inrētĭo inretitūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INRETIOR100}} ---CACHE---