Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


inquĭētor - Diatesi passiva

(inquĭēto, inquĭētas, inquietavi, inquietatum, inquĭētāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. inquĭētor
 II sing. inquĭētāris, inquĭētāre
 III sing. inquĭētātur
 I plur. inquĭētāmur
 II plur. inquĭētamĭni
 III plur. inquĭētantur
IMPERFETTO
 I sing. inquĭētābar
 II sing. inquĭētabāris, inquĭētabāre
 III sing. inquĭētabātur
 I plur. inquĭētabāmur
 II plur. inquĭētabamĭni
 III plur. inquĭētabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. inquĭētābor
 II sing. inquĭētabĕris, inquĭētabĕre
 III sing. inquĭētabĭtur
 I plur. inquĭētabĭmur
 II plur. inquĭētabimĭni
 III plur. inquĭētabuntur
PERFETTO
 I sing. inquietatus, –a, –um sum
 II sing. inquietatus, –a, –um es
 III sing. inquietatus, –a, –um est
 I plur. inquietati, –ae, –a sumus
 II plur. inquietati, –ae, –a estis
 III plur. inquietati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inquietatus, –a, –um eram
 II sing. inquietatus, –a, –um eras
 III sing. inquietatus, –a, –um erat
 I plur. inquietati, –ae, –a eramus
 II plur. inquietati, –ae, –a eratis
 III plur. inquietati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. inquietatus, –a, –um ero
 II sing. inquietatus, –a, –um eris
 III sing. inquietatus, –a, –um erit
 I plur. inquietati, –ae, –a erimus
 II plur. inquietati, –ae, –a eritis
 III plur. inquietati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. inquĭēter
 II sing. inquĭētēris, inquĭētēre
 III sing. inquĭētētur
 I plur. inquĭētēmur
 II plur. inquĭētemĭni
 III plur. inquĭētentur
IMPERFETTO
 I sing. inquĭētārer
 II sing. inquĭētarēris, inquĭētarēre
 III sing. inquĭētarētur
 I plur. inquĭētarēmur
 II plur. inquĭētaremĭni
 III plur. inquĭētarentur
PERFETTO
 I sing. inquietatus, –a, –um sim
 II sing. inquietatus, –a, –um sis
 III sing. inquietatus, –a, –um sit
 I plur. inquietati, –ae, –a simus
 II plur. inquietati, –ae, –a sitis
 III plur. inquietati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inquietatus, –a, –um essem
 II sing. inquietatus, –a, –um esses
 III sing. inquietatus, –a, –um esset
 I plur. inquietati, –ae, –a essemus
 II plur. inquietati, –ae, –a essetis
 III plur. inquietati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. inquĭētāre
 II plur. inquĭētamĭni
FUTURO
 II sing. inquĭētātor
 III sing. inquĭētātor
 II plur. –
 III plur. inquĭētantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 inquietatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 inquĭētāri
PERFETTO
 Singolare: inquietatus, –a, –um esse
 Plurale: inquietati, –ae, –a esse
FUTURO
 inquietatum esse
GERUNDIVO
 inquĭētandus, –a, –um
SUPINO
 inquietatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  inquĭēto inquĭētūdo  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INQUIETOR100}} ---CACHE---