Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


inquĭēto - Diatesi attiva

(inquĭēto, inquĭētas, inquietavi, inquietatum, inquĭētāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. inquĭēto
 II sing. inquĭētas
 III sing. inquĭētat
 I plur. inquĭētāmus
 II plur. inquĭētātis
 III plur. inquĭētant
IMPERFETTO
 I sing. inquĭētābam
 II sing. inquĭētābas
 III sing. inquĭētābat
 I plur. inquĭētabāmus
 II plur. inquĭētabātis
 III plur. inquĭētābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. inquĭētābo
 II sing. inquĭētābis
 III sing. inquĭētābit
 I plur. inquĭētabĭmus
 II plur. inquĭētabĭtis
 III plur. inquĭētābunt
PERFETTO
 I sing. inquietavi
 II sing. inquietavisti
 III sing. inquietavit
 I plur. inquietavĭmus
 II plur. inquietavistis
 III plur. inquietavērunt, inquietavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inquietavĕram
 II sing. inquietavĕras
 III sing. inquietavĕrat
 I plur. inquietaverāmus
 II plur. inquietaverātis
 III plur. inquietavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. inquietavĕro
 II sing. inquietavĕris
 III sing. inquietavĕrit
 I plur. inquietaverĭmus
 II plur. inquietaverĭtis
 III plur. inquietavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. inquĭētem
 II sing. inquĭētes
 III sing. inquĭētet
 I plur. inquĭētēmus
 II plur. inquĭētētis
 III plur. inquĭētent
IMPERFETTO
 I sing. inquĭētārem
 II sing. inquĭētāres
 III sing. inquĭētāret
 I plur. inquĭētarēmus
 II plur. inquĭētarētis
 III plur. inquĭētārent
PERFETTO
 I sing. inquietavĕrim
 II sing. inquietavĕris
 III sing. inquietavĕrit
 I plur. inquietaverĭmus
 II plur. inquietaverĭtis
 III plur. inquietavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. inquietavissem
 II sing. inquietavisses
 III sing. inquietavisset
 I plur. inquietavissēmus
 II plur. inquietavissētis
 III plur. inquietavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. inquĭēta
 II plur. inquĭētāte
FUTURO
 II sing. inquĭētāto
 III sing. inquĭētāto
 II plur. inquĭētatōte
 III plur. inquĭētanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 inquĭētans, –antis
FUTURO
 inquietatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 inquĭētāre
PERFETTO
 inquietavisse
FUTURO
 Singolare: inquietatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: inquietatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: inquĭētandi
 Dativo: inquĭētando
 Accusativo: ad inquĭētandum
 Ablativo: inquĭētando
SUPINO
 inquietatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  inquĭētē inquĭētor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INQUIETO100}} ---CACHE---