Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


innor - Diatesi passiva

(inno, innas, innavi, innatum, innāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. innor
 II sing. innāris, innāre
 III sing. innātur
 I plur. innāmur
 II plur. innamĭni
 III plur. innantur
IMPERFETTO
 I sing. innābar
 II sing. innabāris, innabāre
 III sing. innabātur
 I plur. innabāmur
 II plur. innabamĭni
 III plur. innabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. innābor
 II sing. innabĕris, innabĕre
 III sing. innabĭtur
 I plur. innabĭmur
 II plur. innabimĭni
 III plur. innabuntur
PERFETTO
 I sing. innatus, –a, –um sum
 II sing. innatus, –a, –um es
 III sing. innatus, –a, –um est
 I plur. innati, –ae, –a sumus
 II plur. innati, –ae, –a estis
 III plur. innati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. innatus, –a, –um eram
 II sing. innatus, –a, –um eras
 III sing. innatus, –a, –um erat
 I plur. innati, –ae, –a eramus
 II plur. innati, –ae, –a eratis
 III plur. innati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. innatus, –a, –um ero
 II sing. innatus, –a, –um eris
 III sing. innatus, –a, –um erit
 I plur. innati, –ae, –a erimus
 II plur. innati, –ae, –a eritis
 III plur. innati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. inner
 II sing. innēris, innēre
 III sing. innētur
 I plur. innēmur
 II plur. innemĭni
 III plur. innentur
IMPERFETTO
 I sing. innārer
 II sing. innarēris, innarēre
 III sing. innarētur
 I plur. innarēmur
 II plur. innaremĭni
 III plur. innarentur
PERFETTO
 I sing. innatus, –a, –um sim
 II sing. innatus, –a, –um sis
 III sing. innatus, –a, –um sit
 I plur. innati, –ae, –a simus
 II plur. innati, –ae, –a sitis
 III plur. innati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. innatus, –a, –um essem
 II sing. innatus, –a, –um esses
 III sing. innatus, –a, –um esset
 I plur. innati, –ae, –a essemus
 II plur. innati, –ae, –a essetis
 III plur. innati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. innāre
 II plur. innamĭni
FUTURO
 II sing. innātor
 III sing. innātor
 II plur. –
 III plur. innantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 innatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 innāri
PERFETTO
 Singolare: innatus, –a, –um esse
 Plurale: innati, –ae, –a esse
FUTURO
 innatum esse
GERUNDIVO
 innandus, –a, –um
SUPINO
 innatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  innōmĭnābĭlis innŏtans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INNOR100}} ---CACHE---