Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA DEPONENTE: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | innascor |
| II sing. | innascĕris, innascĕre |
| III sing. | innascĭtur |
| I plur. | innascĭmur |
| II plur. | innascimĭni |
| III plur. | innascuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | innascēbar |
| II sing. | innascebāris, innascebāre |
| III sing. | innascebātur |
| I plur. | innascebāmur |
| II plur. | innascebamĭni |
| III plur. | innascebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | innascar |
| II sing. | innascēris, innascēre |
| III sing. | innascētur |
| I plur. | innascēmur |
| II plur. | innascemĭni |
| III plur. | innascentur |
| PERFETTO |
| I sing. | innatus, –a, –um sum |
| II sing. | innatus, –a, –um es |
| III sing. | innatus, –a, –um est |
| I plur. | innati, –ae, –a sumus |
| II plur. | innati, –ae, –a estis |
| III plur. | innati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | innatus, –a, –um eram |
| II sing. | innatus, –a, –um eras |
| III sing. | innatus, –a, –um erat |
| I plur. | innati, –ae, –a eramus |
| II plur. | innati, –ae, –a eratis |
| III plur. | innati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | innatus, –a, –um ero |
| II sing. | innatus, –a, –um eris |
| III sing. | innatus, –a, –um erit |
| I plur. | innati, –ae, –a erimus |
| II plur. | innati, –ae, –a eritis |
| III plur. | innati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | innascar |
| II sing. | innascāris, innascāre |
| III sing. | innascātur |
| I plur. | innascāmur |
| II plur. | innascamĭni |
| III plur. | innascantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | innascĕrer |
| II sing. | innascerēris, innascerēre |
| III sing. | innascerētur |
| I plur. | innascerēmur |
| II plur. | innasceremĭni |
| III plur. | innascerentur |
| PERFETTO |
| I sing. | innatus, –a, –um sim |
| II sing. | innatus, –a, –um sis |
| III sing. | innatus, –a, –um sit |
| I plur. | innati, –ae, –a simus |
| II plur. | innati, –ae, –a sitis |
| III plur. | innati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | innatus, –a, –um essem |
| II sing. | innatus, –a, –um esses |
| III sing. | innatus, –a, –um esset |
| I plur. | innati, –ae, –a essemus |
| II plur. | innati, –ae, –a essetis |
| III plur. | innati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | innascĕre |
| II plur. | innascimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | innascĭtor |
| III sing. | innascĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | innascuntor |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| innasci |
| PERFETTO |
| Singolare: | innatus, –a, –um esse |
| Plurale: | innati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| Singolare: | innatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | innatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPIO |
| PRESENTE |
| innascens, –entis |
| FUTURO |
| innatūrūs, –a, –ūm |
| SUPINO |
| Attivo: | innatum |
| Passivo: | – |
| GERUNDIO |
| Genitivo: | innascendi |
| Dativo: | innascendo |
| Accusativo: | innascendum |
| Ablativo: | innascendo |
| |
| GERUNDIVO |
| – |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INNASCOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
