Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | innător |
| II sing. | innătāris, innătāre |
| III sing. | innătātur |
| I plur. | innătāmur |
| II plur. | innătamĭni |
| III plur. | innătantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | innătābar |
| II sing. | innătabāris, innătabāre |
| III sing. | innătabātur |
| I plur. | innătabāmur |
| II plur. | innătabamĭni |
| III plur. | innătabantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | innătābor |
| II sing. | innătabĕris, innătabĕre |
| III sing. | innătabĭtur |
| I plur. | innătabĭmur |
| II plur. | innătabimĭni |
| III plur. | innătabuntur |
| PERFETTO |
| I sing. | innatatus, –a, –um sum |
| II sing. | innatatus, –a, –um es |
| III sing. | innatatus, –a, –um est |
| I plur. | innatati, –ae, –a sumus |
| II plur. | innatati, –ae, –a estis |
| III plur. | innatati, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | innatatus, –a, –um eram |
| II sing. | innatatus, –a, –um eras |
| III sing. | innatatus, –a, –um erat |
| I plur. | innatati, –ae, –a eramus |
| II plur. | innatati, –ae, –a eratis |
| III plur. | innatati, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | innatatus, –a, –um ero |
| II sing. | innatatus, –a, –um eris |
| III sing. | innatatus, –a, –um erit |
| I plur. | innatati, –ae, –a erimus |
| II plur. | innatati, –ae, –a eritis |
| III plur. | innatati, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | innăter |
| II sing. | innătēris, innătēre |
| III sing. | innătētur |
| I plur. | innătēmur |
| II plur. | innătemĭni |
| III plur. | innătentur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | innătārer |
| II sing. | innătarēris, innătarēre |
| III sing. | innătarētur |
| I plur. | innătarēmur |
| II plur. | innătaremĭni |
| III plur. | innătarentur |
| PERFETTO |
| I sing. | innatatus, –a, –um sim |
| II sing. | innatatus, –a, –um sis |
| III sing. | innatatus, –a, –um sit |
| I plur. | innatati, –ae, –a simus |
| II plur. | innatati, –ae, –a sitis |
| III plur. | innatati, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | innatatus, –a, –um essem |
| II sing. | innatatus, –a, –um esses |
| III sing. | innatatus, –a, –um esset |
| I plur. | innatati, –ae, –a essemus |
| II plur. | innatati, –ae, –a essetis |
| III plur. | innatati, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | innătāre |
| II plur. | innătamĭni |
| FUTURO |
| II sing. | innătātor |
| III sing. | innătātor |
| II plur. | – |
| III plur. | innătantor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| innatatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| innătāri |
| PERFETTO |
| Singolare: | innatatus, –a, –um esse |
| Plurale: | innatati, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| innatatum esse |
| GERUNDIVO |
| innătandus, –a, –um |
| SUPINO |
| innatatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INNATOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
