Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


indŭor - Diatesi passiva

(indŭo, indŭis, indui, indutum, indŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. indŭor
 II sing. indŭĕris, indŭĕre
 III sing. indŭĭtur
 I plur. indŭĭmur
 II plur. indŭimĭni
 III plur. indŭuntur
IMPERFETTO
 I sing. indŭēbar
 II sing. indŭebāris, indŭebāre
 III sing. indŭebātur
 I plur. indŭebāmur
 II plur. indŭebamĭni
 III plur. indŭebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. indŭar
 II sing. indŭēris, indŭēre
 III sing. indŭētur
 I plur. indŭēmur
 II plur. indŭemĭni
 III plur. indŭentur
PERFETTO
 I sing. indutus, –a, –um sum
 II sing. indutus, –a, –um es
 III sing. indutus, –a, –um est
 I plur. induti, –ae, –a sumus
 II plur. induti, –ae, –a estis
 III plur. induti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. indutus, –a, –um eram
 II sing. indutus, –a, –um eras
 III sing. indutus, –a, –um erat
 I plur. induti, –ae, –a eramus
 II plur. induti, –ae, –a eratis
 III plur. induti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. indutus, –a, –um ero
 II sing. indutus, –a, –um eris
 III sing. indutus, –a, –um erit
 I plur. induti, –ae, –a erimus
 II plur. induti, –ae, –a eritis
 III plur. induti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. indŭar
 II sing. indŭāris, indŭāre
 III sing. indŭātur
 I plur. indŭāmur
 II plur. indŭamĭni
 III plur. indŭantur
IMPERFETTO
 I sing. indŭĕrer
 II sing. indŭerēris, indŭerēre
 III sing. indŭerētur
 I plur. indŭerēmur
 II plur. indŭeremĭni
 III plur. indŭerentur
PERFETTO
 I sing. indutus, –a, –um sim
 II sing. indutus, –a, –um sis
 III sing. indutus, –a, –um sit
 I plur. induti, –ae, –a simus
 II plur. induti, –ae, –a sitis
 III plur. induti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. indutus, –a, –um essem
 II sing. indutus, –a, –um esses
 III sing. indutus, –a, –um esset
 I plur. induti, –ae, –a essemus
 II plur. induti, –ae, –a essetis
 III plur. induti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. indŭĕre
 II plur. indŭimĭni
FUTURO
 II sing. indŭĭtor
 III sing. indŭĭtor
 II plur. –
 III plur. indŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 indutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 indŭi
PERFETTO
 Singolare: indutus, –a, –um esse
 Plurale: induti, –ae, –a esse
FUTURO
 indutum esse
GERUNDIVO
 indŭendus, –a, –um
SUPINO
 indutu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  indŭo indupediens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:INDUOR100}} ---CACHE---