indŭbĭtātus

(indubitatus, indubitată, indubitatum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
indubitatus
Gen.
indubitati
Dat.
indubitato
Acc.
indubitatum
Abl.
indubitato
Voc.
indubitate
PLURALE
Nom.
indubitati
Gen.
indubitatōrum
Dat.
indubitatis
Acc.
indubitatos
Abl.
indubitatis
Voc.
indubitati
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
indubitată
Gen.
indubitatae
Dat.
indubitatae
Acc.
indubitatam
Abl.
indubitatā
Voc.
indubitată
PLURALE
Nom.
indubitatae
Gen.
indubitatārum
Dat.
indubitatis
Acc.
indubitatas
Abl.
indubitatis
Voc.
indubitatae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
indubitatum
Gen.
indubitati
Dat.
indubitato
Acc.
indubitatum
Abl.
indubitato
Voc.
indubitatum
PLURALE
Nom.
indubitata
Gen.
indubitatōrum
Dat.
indubitatis
Acc.
indubitata
Abl.
indubitatis
Voc.
indubitata




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INDUBITATUS100}}
---CACHE---