Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | incŭbor |
II sing. | incŭbāris, incŭbāre |
III sing. | incŭbātur |
I plur. | incŭbāmur |
II plur. | incŭbamĭni |
III plur. | incŭbantur |
IMPERFETTO |
I sing. | incŭbābar |
II sing. | incŭbabāris, incŭbabāre |
III sing. | incŭbabātur |
I plur. | incŭbabāmur |
II plur. | incŭbabamĭni |
III plur. | incŭbabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | incŭbābor |
II sing. | incŭbabĕris, incŭbabĕre |
III sing. | incŭbabĭtur |
I plur. | incŭbabĭmur |
II plur. | incŭbabimĭni |
III plur. | incŭbabuntur |
PERFETTO |
I sing. | incubitus o incubatus, –a, –um sum |
II sing. | incubitus o incubatus, –a, –um es |
III sing. | incubitus o incubatus, –a, –um est |
I plur. | incubiti o incubati, –ae, –a sumus |
II plur. | incubiti o incubati, –ae, –a estis |
III plur. | incubiti o incubati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | incubitus o incubatus, –a, –um eram |
II sing. | incubitus o incubatus, –a, –um eras |
III sing. | incubitus o incubatus, –a, –um erat |
I plur. | incubiti o incubati, –ae, –a eramus |
II plur. | incubiti o incubati, –ae, –a eratis |
III plur. | incubiti o incubati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | incubitus o incubatus, –a, –um ero |
II sing. | incubitus o incubatus, –a, –um eris |
III sing. | incubitus o incubatus, –a, –um erit |
I plur. | incubiti o incubati, –ae, –a erimus |
II plur. | incubiti o incubati, –ae, –a eritis |
III plur. | incubiti o incubati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | incŭber |
II sing. | incŭbēris, incŭbēre |
III sing. | incŭbētur |
I plur. | incŭbēmur |
II plur. | incŭbemĭni |
III plur. | incŭbentur |
IMPERFETTO |
I sing. | incŭbārer |
II sing. | incŭbarēris, incŭbarēre |
III sing. | incŭbarētur |
I plur. | incŭbarēmur |
II plur. | incŭbaremĭni |
III plur. | incŭbarentur |
PERFETTO |
I sing. | incubitus o incubatus, –a, –um sim |
II sing. | incubitus o incubatus, –a, –um sis |
III sing. | incubitus o incubatus, –a, –um sit |
I plur. | incubiti o incubati, –ae, –a simus |
II plur. | incubiti o incubati, –ae, –a sitis |
III plur. | incubiti o incubati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | incubitus o incubatus, –a, –um essem |
II sing. | incubitus o incubatus, –a, –um esses |
III sing. | incubitus o incubatus, –a, –um esset |
I plur. | incubiti o incubati, –ae, –a essemus |
II plur. | incubiti o incubati, –ae, –a essetis |
III plur. | incubiti o incubati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | incŭbāre |
II plur. | incŭbamĭni |
FUTURO |
II sing. | incŭbātor |
III sing. | incŭbātor |
II plur. | – |
III plur. | incŭbantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
incubitus o incubatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
incŭbāri |
PERFETTO |
Singolare: | incubitus o incubatus, –a, –um esse |
Plurale: | incubiti o incubati, –ae, –a esse |
FUTURO |
incubitum esse o incubatum esse |
GERUNDIVO |
incŭbandus, –a, –um |
SUPINO |
incubitu o incubatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCUBOR200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|