Declinatore / Coniugatore Latino
PRESENTE |
I sing. | incŭbo |
II sing. | incŭbas |
III sing. | incŭbat |
I plur. | incŭbāmus |
II plur. | incŭbātis |
III plur. | incŭbant |
IMPERFETTO |
I sing. | incŭbābam |
II sing. | incŭbābas |
III sing. | incŭbābat |
I plur. | incŭbabāmus |
II plur. | incŭbabātis |
III plur. | incŭbābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | incŭbābo |
II sing. | incŭbābis |
III sing. | incŭbābit |
I plur. | incŭbabĭmus |
II plur. | incŭbabĭtis |
III plur. | incŭbābunt |
PERFETTO |
I sing. | incubui o incubavi |
II sing. | incubuisti o incubavisti |
III sing. | incubuit o incubavit |
I plur. | incubuĭmus o incubavĭmus |
II plur. | incubuistis o incubavistis |
III plur. | incubuērunt o incubavērunt, ēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | incubuĕram o incubavĕram |
II sing. | incubuĕras o incubavĕras |
III sing. | incubuĕrat o incubavĕrat |
I plur. | incubuerāmus o incubaverāmus |
II plur. | incubuerātis o incubaverātis |
III plur. | incubuĕrant o incubavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | incubuĕro o incubavĕro |
II sing. | incubuĕris o incubavĕris |
III sing. | incubuĕrit o incubavĕrit |
I plur. | incubuerĭmus o incubaverĭmus |
II plur. | incubuerĭtis o incubaverĭtis |
III plur. | incubuĕrint o incubavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | incŭbem |
II sing. | incŭbes |
III sing. | incŭbet |
I plur. | incŭbēmus |
II plur. | incŭbētis |
III plur. | incŭbent |
IMPERFETTO |
I sing. | incŭbārem |
II sing. | incŭbāres |
III sing. | incŭbāret |
I plur. | incŭbarēmus |
II plur. | incŭbarētis |
III plur. | incŭbārent |
PERFETTO |
I sing. | incubuĕrim o incubavĕrim |
II sing. | incubuĕris o incubavĕris |
III sing. | incubuĕrit o incubavĕrit |
I plur. | incubuerĭmus o incubaverĭmus |
II plur. | incubuerĭtis o incubaverĭtis |
III plur. | incubuĕrint o incubavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | incubuissem o incubavissem |
II sing. | incubuisses o incubavisses |
III sing. | incubuisset o incubavisset |
I plur. | incubuissēmus o incubavissēmus |
II plur. | incubuissētis o incubavissētis |
III plur. | incubuissent o incubavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | incŭba |
II plur. | incŭbāte |
FUTURO |
II sing. | incŭbāto |
III sing. | incŭbāto |
II plur. | incŭbatōte |
III plur. | incŭbanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
incŭbans, –antis |
FUTURO |
incubitūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
incŭbāre |
PERFETTO |
incubuisse o incubavisse |
FUTURO |
Singolare: | incubitūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | incubitūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | incŭbandi |
Dativo: | incŭbando |
Accusativo: | ad incŭbandum |
Ablativo: | incŭbando |
SUPINO |
incubitum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCUBO200}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|