Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


imprŏbor - Diatesi passiva

(imprŏbo, imprŏbas, improbavi, improbatum, imprŏbāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. imprŏbor
 II sing. imprŏbāris, imprŏbāre
 III sing. imprŏbātur
 I plur. imprŏbāmur
 II plur. imprŏbamĭni
 III plur. imprŏbantur
IMPERFETTO
 I sing. imprŏbābar
 II sing. imprŏbabāris, imprŏbabāre
 III sing. imprŏbabātur
 I plur. imprŏbabāmur
 II plur. imprŏbabamĭni
 III plur. imprŏbabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. imprŏbābor
 II sing. imprŏbabĕris, imprŏbabĕre
 III sing. imprŏbabĭtur
 I plur. imprŏbabĭmur
 II plur. imprŏbabimĭni
 III plur. imprŏbabuntur
PERFETTO
 I sing. improbatus, –a, –um sum
 II sing. improbatus, –a, –um es
 III sing. improbatus, –a, –um est
 I plur. improbati, –ae, –a sumus
 II plur. improbati, –ae, –a estis
 III plur. improbati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. improbatus, –a, –um eram
 II sing. improbatus, –a, –um eras
 III sing. improbatus, –a, –um erat
 I plur. improbati, –ae, –a eramus
 II plur. improbati, –ae, –a eratis
 III plur. improbati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. improbatus, –a, –um ero
 II sing. improbatus, –a, –um eris
 III sing. improbatus, –a, –um erit
 I plur. improbati, –ae, –a erimus
 II plur. improbati, –ae, –a eritis
 III plur. improbati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. imprŏber
 II sing. imprŏbēris, imprŏbēre
 III sing. imprŏbētur
 I plur. imprŏbēmur
 II plur. imprŏbemĭni
 III plur. imprŏbentur
IMPERFETTO
 I sing. imprŏbārer
 II sing. imprŏbarēris, imprŏbarēre
 III sing. imprŏbarētur
 I plur. imprŏbarēmur
 II plur. imprŏbaremĭni
 III plur. imprŏbarentur
PERFETTO
 I sing. improbatus, –a, –um sim
 II sing. improbatus, –a, –um sis
 III sing. improbatus, –a, –um sit
 I plur. improbati, –ae, –a simus
 II plur. improbati, –ae, –a sitis
 III plur. improbati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. improbatus, –a, –um essem
 II sing. improbatus, –a, –um esses
 III sing. improbatus, –a, –um esset
 I plur. improbati, –ae, –a essemus
 II plur. improbati, –ae, –a essetis
 III plur. improbati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. imprŏbāre
 II plur. imprŏbamĭni
FUTURO
 II sing. imprŏbātor
 III sing. imprŏbātor
 II plur. –
 III plur. imprŏbantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 improbatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 imprŏbāri
PERFETTO
 Singolare: improbatus, –a, –um esse
 Plurale: improbati, –ae, –a esse
FUTURO
 improbatum esse
GERUNDIVO
 imprŏbandus, –a, –um
SUPINO
 improbatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  imprŏbo imprŏbŭlus  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IMPROBOR100}} ---CACHE---