Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | imprŏbor |
II sing. | imprŏbāris, imprŏbāre |
III sing. | imprŏbātur |
I plur. | imprŏbāmur |
II plur. | imprŏbamĭni |
III plur. | imprŏbantur |
IMPERFETTO |
I sing. | imprŏbābar |
II sing. | imprŏbabāris, imprŏbabāre |
III sing. | imprŏbabātur |
I plur. | imprŏbabāmur |
II plur. | imprŏbabamĭni |
III plur. | imprŏbabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | imprŏbābor |
II sing. | imprŏbabĕris, imprŏbabĕre |
III sing. | imprŏbabĭtur |
I plur. | imprŏbabĭmur |
II plur. | imprŏbabimĭni |
III plur. | imprŏbabuntur |
PERFETTO |
I sing. | improbatus, –a, –um sum |
II sing. | improbatus, –a, –um es |
III sing. | improbatus, –a, –um est |
I plur. | improbati, –ae, –a sumus |
II plur. | improbati, –ae, –a estis |
III plur. | improbati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | improbatus, –a, –um eram |
II sing. | improbatus, –a, –um eras |
III sing. | improbatus, –a, –um erat |
I plur. | improbati, –ae, –a eramus |
II plur. | improbati, –ae, –a eratis |
III plur. | improbati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | improbatus, –a, –um ero |
II sing. | improbatus, –a, –um eris |
III sing. | improbatus, –a, –um erit |
I plur. | improbati, –ae, –a erimus |
II plur. | improbati, –ae, –a eritis |
III plur. | improbati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | imprŏber |
II sing. | imprŏbēris, imprŏbēre |
III sing. | imprŏbētur |
I plur. | imprŏbēmur |
II plur. | imprŏbemĭni |
III plur. | imprŏbentur |
IMPERFETTO |
I sing. | imprŏbārer |
II sing. | imprŏbarēris, imprŏbarēre |
III sing. | imprŏbarētur |
I plur. | imprŏbarēmur |
II plur. | imprŏbaremĭni |
III plur. | imprŏbarentur |
PERFETTO |
I sing. | improbatus, –a, –um sim |
II sing. | improbatus, –a, –um sis |
III sing. | improbatus, –a, –um sit |
I plur. | improbati, –ae, –a simus |
II plur. | improbati, –ae, –a sitis |
III plur. | improbati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | improbatus, –a, –um essem |
II sing. | improbatus, –a, –um esses |
III sing. | improbatus, –a, –um esset |
I plur. | improbati, –ae, –a essemus |
II plur. | improbati, –ae, –a essetis |
III plur. | improbati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | imprŏbāre |
II plur. | imprŏbamĭni |
FUTURO |
II sing. | imprŏbātor |
III sing. | imprŏbātor |
II plur. | – |
III plur. | imprŏbantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
improbatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
imprŏbāri |
PERFETTO |
Singolare: | improbatus, –a, –um esse |
Plurale: | improbati, –ae, –a esse |
FUTURO |
improbatum esse |
GERUNDIVO |
imprŏbandus, –a, –um |
SUPINO |
improbatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPROBOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|