Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


imprŏbĭto - Diatesi attiva

(imprŏbĭto, imprŏbĭtas, improbitavi, imprŏbĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. imprŏbĭto
 II sing. imprŏbĭtas
 III sing. imprŏbĭtat
 I plur. imprŏbĭtāmus
 II plur. imprŏbĭtātis
 III plur. imprŏbĭtant
IMPERFETTO
 I sing. imprŏbĭtābam
 II sing. imprŏbĭtābas
 III sing. imprŏbĭtābat
 I plur. imprŏbĭtabāmus
 II plur. imprŏbĭtabātis
 III plur. imprŏbĭtābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. imprŏbĭtābo
 II sing. imprŏbĭtābis
 III sing. imprŏbĭtābit
 I plur. imprŏbĭtabĭmus
 II plur. imprŏbĭtabĭtis
 III plur. imprŏbĭtābunt
PERFETTO
 I sing. improbitavi
 II sing. improbitavisti
 III sing. improbitavit
 I plur. improbitavĭmus
 II plur. improbitavistis
 III plur. improbitavērunt, improbitavēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. improbitavĕram
 II sing. improbitavĕras
 III sing. improbitavĕrat
 I plur. improbitaverāmus
 II plur. improbitaverātis
 III plur. improbitavĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. improbitavĕro
 II sing. improbitavĕris
 III sing. improbitavĕrit
 I plur. improbitaverĭmus
 II plur. improbitaverĭtis
 III plur. improbitavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. imprŏbĭtem
 II sing. imprŏbĭtes
 III sing. imprŏbĭtet
 I plur. imprŏbĭtēmus
 II plur. imprŏbĭtētis
 III plur. imprŏbĭtent
IMPERFETTO
 I sing. imprŏbĭtārem
 II sing. imprŏbĭtāres
 III sing. imprŏbĭtāret
 I plur. imprŏbĭtarēmus
 II plur. imprŏbĭtarētis
 III plur. imprŏbĭtārent
PERFETTO
 I sing. improbitavĕrim
 II sing. improbitavĕris
 III sing. improbitavĕrit
 I plur. improbitaverĭmus
 II plur. improbitaverĭtis
 III plur. improbitavĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. improbitavissem
 II sing. improbitavisses
 III sing. improbitavisset
 I plur. improbitavissēmus
 II plur. improbitavissētis
 III plur. improbitavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. imprŏbĭta
 II plur. imprŏbĭtāte
FUTURO
 II sing. imprŏbĭtāto
 III sing. imprŏbĭtāto
 II plur. imprŏbĭtatōte
 III plur. imprŏbĭtanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 imprŏbĭtans, –antis
FUTURO
 –
INFINITO
PRESENTE
 imprŏbĭtāre
PERFETTO
 improbitavisse
FUTURO
 Singolare: –
 Plurale: –
GERUNDIO
 Genitivo: imprŏbĭtandi
 Dativo: imprŏbĭtando
 Accusativo: ad imprŏbĭtandum
 Ablativo: imprŏbĭtando
SUPINO
 –

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  imprŏbĭtās imprŏbĭtor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IMPROBITO100}} ---CACHE---