Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | impĕdĭor |
| II sing. | impĕdīris, impĕdīre |
| III sing. | impĕdītur |
| I plur. | impĕdīmur |
| II plur. | impĕdimĭni |
| III plur. | impĕdiuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | impĕdiēbar |
| II sing. | impĕdiebāris, impĕdiebāre |
| III sing. | impĕdiebātur |
| I plur. | impĕdiebāmur |
| II plur. | impĕdiebamĭni |
| III plur. | impĕdiebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | impĕdĭar |
| II sing. | impĕdiēris, impĕdiēre |
| III sing. | impĕdiētur |
| I plur. | impĕdiēmur |
| II plur. | impĕdiemĭni |
| III plur. | impĕdientur |
| PERFETTO |
| I sing. | impeditus, –a, –um sum |
| II sing. | impeditus, –a, –um es |
| III sing. | impeditus, –a, –um est |
| I plur. | impediti, –ae, –a sumus |
| II plur. | impediti, –ae, –a estis |
| III plur. | impediti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | impeditus, –a, –um eram |
| II sing. | impeditus, –a, –um eras |
| III sing. | impeditus, –a, –um erat |
| I plur. | impediti, –ae, –a eramus |
| II plur. | impediti, –ae, –a eratis |
| III plur. | impediti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | impeditus, –a, –um ero |
| II sing. | impeditus, –a, –um eris |
| III sing. | impeditus, –a, –um erit |
| I plur. | impediti, –ae, –a erimus |
| II plur. | impediti, –ae, –a eritis |
| III plur. | impediti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | impĕdĭar |
| II sing. | impĕdiāris, impĕdiāre |
| III sing. | impĕdiātur |
| I plur. | impĕdiāmur |
| II plur. | impĕdiamĭni |
| III plur. | impĕdiantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | impĕdīrer |
| II sing. | impĕdirēris, impediirēre |
| III sing. | impĕdirētur |
| I plur. | impĕdirēmur |
| II plur. | impĕdirēmini |
| III plur. | impĕdirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | impeditus, –a, –um sim |
| II sing. | impeditus, –a, –um sis |
| III sing. | impeditus, –a, –um sit |
| I plur. | impediti, –ae, –a simus |
| II plur. | impediti, –ae, –a sitis |
| III plur. | impediti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | impeditus, –a, –um essem |
| II sing. | impeditus, –a, –um esses |
| III sing. | impeditus, –a, –um esset |
| I plur. | impediti, –ae, –a essemus |
| II plur. | impediti, –ae, –a essetis |
| III plur. | impediti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | impĕdīre |
| II plur. | impĕdimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | impĕdītor |
| III sing. | impĕdītor |
| II plur. | – |
| III plur. | impĕdiuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| impeditus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| impĕdīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | impeditus, –a, –um esse |
| Plurale: | impediti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| impeditum esse |
| GERUNDIVO |
| impĕdiendus, –a, –um |
| SUPINO |
| impeditu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPEDIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
