Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


impĕdĭo - Diatesi attiva

(impĕdĭo, impĕdis, impedii, impeditum, impĕdīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. impĕdĭo
 II sing. impĕdis
 III sing. impĕdit
 I plur. impĕdīmus
 II plur. impĕdītis
 III plur. impĕdĭunt
IMPERFETTO
 I sing. impĕdiēbam
 II sing. impĕdiēbas
 III sing. impĕdiēbat
 I plur. impĕdiebāmus
 II plur. impĕdiebātis
 III plur. impĕdiēbant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. impĕdĭam
 II sing. impĕdĭes
 III sing. impĕdĭet
 I plur. impĕdiēmus
 II plur. impĕdiētis
 III plur. impĕdĭent
PERFETTO
 I sing. impedii o impedivi
 II sing. impediisti o impedivisti
 III sing. impediit o impedivit
 I plur. impediĭmus o impedivĭmus
 II plur. impediistis o impedivistis
 III plur. impediērunt o impedivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. impediĕram o impedivĕram
 II sing. impediĕras o impedivĕras
 III sing. impediĕrat o impedivĕrat
 I plur. impedierāmus o impediverāmus
 II plur. impedierātis o impediverātis
 III plur. impediĕrant o impedivĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. impediĕro o impedivĕro
 II sing. impediĕris o impedivĕris
 III sing. impediĕrit o impedivĕrit
 I plur. impedierĭmus o impediverĭmus
 II plur. impedierĭtis o impediverĭtis
 III plur. impediĕrint o impedivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. impĕdĭam
 II sing. impĕdĭas
 III sing. impĕdĭat
 I plur. impĕdiāmus
 II plur. impĕdiātis
 III plur. impĕdĭant
IMPERFETTO
 I sing. impĕdīrem
 II sing. impĕdīres
 III sing. impĕdīret
 I plur. impĕdirēmus
 II plur. impĕdirētis
 III plur. impĕdīrent
PERFETTO
 I sing. impediĕrim o impedivĕrim
 II sing. impediĕris o impedivĕris
 III sing. impediĕrit o impedivĕrit
 I plur. impedierĭmus o impediverĭmus
 II plur. impedierĭtis o impediverĭtis
 III plur. impediĕrint o impedivĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. impediissem o impedivissem
 II sing. impediisses o impedivisses
 III sing. impediisset o impedivisset
 I plur. impediissēmus o impedivissēmus
 II plur. impediissētis o impedivissētis
 III plur. impediissent o impedivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. impĕdi
 II plur. impĕdīte
FUTURO
 II sing. impĕdīto
 III sing. impĕdīto
 II plur. impĕditōte
 III plur. impĕdiunto
PARTICIPIO
PRESENTE
 impĕdiens, –ientis
FUTURO
 impeditūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 impĕdīre
PERFETTO
 impediisse o impedivisse
FUTURO
 Singolare: impeditūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: impeditūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: impĕdiendi
 Dativo: impĕdiendo
 Accusativo: ad impĕdiendum
 Ablativo: impĕdiendo
SUPINO
 impeditum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  impĕdīmentum impĕdĭor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:IMPEDIO100}} ---CACHE---