Declinatore / Coniugatore Latino
| FORMA PASSIVA: |
| INDICATIVO |
| PRESENTE |
| I sing. | haurĭor |
| II sing. | haurīris, haurīre |
| III sing. | haurītur |
| I plur. | haurīmur |
| II plur. | haurimĭni |
| III plur. | hauriuntur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | hauriēbar |
| II sing. | hauriebāris, hauriebāre |
| III sing. | hauriebātur |
| I plur. | hauriebāmur |
| II plur. | hauriebamĭni |
| III plur. | hauriebantur |
| FUTURO SEMPLICE |
| I sing. | haurĭar |
| II sing. | hauriēris, hauriēre |
| III sing. | hauriētur |
| I plur. | hauriēmur |
| II plur. | hauriemĭni |
| III plur. | haurientur |
| PERFETTO |
| I sing. | haustus o hauritus, –a, –um sum |
| II sing. | haustus o hauritus, –a, –um es |
| III sing. | haustus o hauritus, –a, –um est |
| I plur. | hausti o hauriti, –ae, –a sumus |
| II plur. | hausti o hauriti, –ae, –a estis |
| III plur. | hausti o hauriti, –ae, –a sunt |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | haustus o hauritus, –a, –um eram |
| II sing. | haustus o hauritus, –a, –um eras |
| III sing. | haustus o hauritus, –a, –um erat |
| I plur. | hausti o hauriti, –ae, –a eramus |
| II plur. | hausti o hauriti, –ae, –a eratis |
| III plur. | hausti o hauriti, –ae, –a erant |
| FUTURO ANTERIORE |
| I sing. | haustus o hauritus, –a, –um ero |
| II sing. | haustus o hauritus, –a, –um eris |
| III sing. | haustus o hauritus, –a, –um erit |
| I plur. | hausti o hauriti, –ae, –a erimus |
| II plur. | hausti o hauriti, –ae, –a eritis |
| III plur. | hausti o hauriti, –ae, –a erunt |
| PRESENTE |
| I sing. | haurĭar |
| II sing. | hauriāris, hauriāre |
| III sing. | hauriātur |
| I plur. | hauriāmur |
| II plur. | hauriamĭni |
| III plur. | hauriantur |
| IMPERFETTO |
| I sing. | haurīrer |
| II sing. | haurirēris, hausirēre |
| III sing. | haurirētur |
| I plur. | haurirēmur |
| II plur. | haurirēmini |
| III plur. | haurirentur |
| PERFETTO |
| I sing. | haustus o hauritus, –a, –um sim |
| II sing. | haustus o hauritus, –a, –um sis |
| III sing. | haustus o hauritus, –a, –um sit |
| I plur. | hausti o hauriti, –ae, –a simus |
| II plur. | hausti o hauriti, –ae, –a sitis |
| III plur. | hausti o hauriti, –ae, –a sint |
| PIUCHEPERFETTO |
| I sing. | haustus o hauritus, –a, –um essem |
| II sing. | haustus o hauritus, –a, –um esses |
| III sing. | haustus o hauritus, –a, –um esset |
| I plur. | hausti o hauriti, –ae, –a essemus |
| II plur. | hausti o hauriti, –ae, –a essetis |
| III plur. | hausti o hauriti, –ae, –a essent |
| IMPERATIVO |
| PRESENTE |
| II sing. | haurīre |
| II plur. | haurimĭni |
| FUTURO |
| II sing. | haurītor |
| III sing. | haurītor |
| II plur. | – |
| III plur. | hauriuntor |
| PARTICIPIO |
| PERFETTO |
| haustus o hauritus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRESENTE |
| haurīri |
| PERFETTO |
| Singolare: | haustus o hauritus, –a, –um esse |
| Plurale: | hausti o hauriti, –ae, –a esse |
| FUTURO |
| haustum esse o hauritum esse |
| GERUNDIVO |
| hauriendus, –a, –um |
| SUPINO |
| haustu o hauritu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:HAURIOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
