Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | frustror |
II sing. | frustrāris, frustrāre |
III sing. | frustrātur |
I plur. | frustrāmur |
II plur. | frustramĭni |
III plur. | frustrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | frustrābar |
II sing. | frustrabāris, frustrabāre |
III sing. | frustrabātur |
I plur. | frustrabāmur |
II plur. | frustrabamĭni |
III plur. | frustrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | frustrābor |
II sing. | frustrabĕris, frustrabĕre |
III sing. | frustrabĭtur |
I plur. | frustrabĭmur |
II plur. | frustrabimĭni |
III plur. | frustrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | frustratus, –a, –um sum |
II sing. | frustratus, –a, –um es |
III sing. | frustratus, –a, –um est |
I plur. | frustrati, –ae, –a sumus |
II plur. | frustrati, –ae, –a estis |
III plur. | frustrati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | frustratus, –a, –um eram |
II sing. | frustratus, –a, –um eras |
III sing. | frustratus, –a, –um erat |
I plur. | frustrati, –ae, –a eramus |
II plur. | frustrati, –ae, –a eratis |
III plur. | frustrati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | frustratus, –a, –um ero |
II sing. | frustratus, –a, –um eris |
III sing. | frustratus, –a, –um erit |
I plur. | frustrati, –ae, –a erimus |
II plur. | frustrati, –ae, –a eritis |
III plur. | frustrati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | frustrer |
II sing. | frustrēris, frustrēre |
III sing. | frustrētur |
I plur. | frustrēmur |
II plur. | frustremĭni |
III plur. | frustrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | frustrārer |
II sing. | frustrarēris, frustrarēre |
III sing. | frustrarētur |
I plur. | frustrarēmur |
II plur. | frustraremĭni |
III plur. | frustrarentur |
PERFETTO |
I sing. | frustratus, –a, –um sim |
II sing. | frustratus, –a, –um sis |
III sing. | frustratus, –a, –um sit |
I plur. | frustrati, –ae, –a simus |
II plur. | frustrati, –ae, –a sitis |
III plur. | frustrati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | frustratus, –a, –um essem |
II sing. | frustratus, –a, –um esses |
III sing. | frustratus, –a, –um esset |
I plur. | frustrati, –ae, –a essemus |
II plur. | frustrati, –ae, –a essetis |
III plur. | frustrati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | frustrāre |
II plur. | frustramĭni |
FUTURO |
II sing. | frustrātor |
III sing. | frustrātor |
II plur. | – |
III plur. | frustrantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
frustratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
frustrāri |
PERFETTO |
Singolare: | frustratus, –a, –um esse |
Plurale: | frustrati, –ae, –a esse |
FUTURO |
frustratum esse |
GERUNDIVO |
frustrandus, –a, –um |
SUPINO |
frustratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FRUSTROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|