extentor - Diatesi passiva

(extento, extentas, extentatum, extentāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
extentor
II sing.
extentāris, extentāre
III sing.
extentātur
I plur.
extentāmur
II plur.
extentamĭni
III plur.
extentantur
IMPERFETTO
I sing.
extentābar
II sing.
extentabāris, extentabāre
III sing.
extentabātur
I plur.
extentabāmur
II plur.
extentabamĭni
III plur.
extentabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
extentābor
II sing.
extentabĕris, extentabĕre
III sing.
extentabĭtur
I plur.
extentabĭmur
II plur.
extentabimĭni
III plur.
extentabuntur
PERFETTO
I sing.
extentatus, –a, –um sum
II sing.
extentatus, –a, –um es
III sing.
extentatus, –a, –um est
I plur.
extentati, –ae, –a sumus
II plur.
extentati, –ae, –a estis
III plur.
extentati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
extentatus, –a, –um eram
II sing.
extentatus, –a, –um eras
III sing.
extentatus, –a, –um erat
I plur.
extentati, –ae, –a eramus
II plur.
extentati, –ae, –a eratis
III plur.
extentati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
extentatus, –a, –um ero
II sing.
extentatus, –a, –um eris
III sing.
extentatus, –a, –um erit
I plur.
extentati, –ae, –a erimus
II plur.
extentati, –ae, –a eritis
III plur.
extentati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
extenter
II sing.
extentēris, extentēre
III sing.
extentētur
I plur.
extentēmur
II plur.
extentemĭni
III plur.
extententur
IMPERFETTO
I sing.
extentārer
II sing.
extentarēris, extentarēre
III sing.
extentarētur
I plur.
extentarēmur
II plur.
extentaremĭni
III plur.
extentarentur
PERFETTO
I sing.
extentatus, –a, –um sim
II sing.
extentatus, –a, –um sis
III sing.
extentatus, –a, –um sit
I plur.
extentati, –ae, –a simus
II plur.
extentati, –ae, –a sitis
III plur.
extentati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
extentatus, –a, –um essem
II sing.
extentatus, –a, –um esses
III sing.
extentatus, –a, –um esset
I plur.
extentati, –ae, –a essemus
II plur.
extentati, –ae, –a essetis
III plur.
extentati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
extentāre
II plur.
extentamĭni
FUTURO
II sing.
extentātor
III sing.
extentātor
II plur.
III plur.
extentantor
PARTICIPIO
PERFETTO
extentatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
extentāri
PERFETTO
Singolare:
extentatus, –a, –um esse
Plurale:
extentati, –ae, –a esse
FUTURO
extentatum esse
GERUNDIVO
extentandus, –a, –um
SUPINO
extentatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:EXTENTOR100}}
---CACHE---