Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | exauctōror |
II sing. | exauctōrāris, exauctōrāre |
III sing. | exauctōrātur |
I plur. | exauctōrāmur |
II plur. | exauctōramĭni |
III plur. | exauctōrantur |
IMPERFETTO |
I sing. | exauctōrābar |
II sing. | exauctōrabāris, exauctōrabāre |
III sing. | exauctōrabātur |
I plur. | exauctōrabāmur |
II plur. | exauctōrabamĭni |
III plur. | exauctōrabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | exauctōrābor |
II sing. | exauctōrabĕris, exauctōrabĕre |
III sing. | exauctōrabĭtur |
I plur. | exauctōrabĭmur |
II plur. | exauctōrabimĭni |
III plur. | exauctōrabuntur |
PERFETTO |
I sing. | exauctoratus, –a, –um sum |
II sing. | exauctoratus, –a, –um es |
III sing. | exauctoratus, –a, –um est |
I plur. | exauctorati, –ae, –a sumus |
II plur. | exauctorati, –ae, –a estis |
III plur. | exauctorati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | exauctoratus, –a, –um eram |
II sing. | exauctoratus, –a, –um eras |
III sing. | exauctoratus, –a, –um erat |
I plur. | exauctorati, –ae, –a eramus |
II plur. | exauctorati, –ae, –a eratis |
III plur. | exauctorati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | exauctoratus, –a, –um ero |
II sing. | exauctoratus, –a, –um eris |
III sing. | exauctoratus, –a, –um erit |
I plur. | exauctorati, –ae, –a erimus |
II plur. | exauctorati, –ae, –a eritis |
III plur. | exauctorati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | exauctōrer |
II sing. | exauctōrēris, exauctōrēre |
III sing. | exauctōrētur |
I plur. | exauctōrēmur |
II plur. | exauctōremĭni |
III plur. | exauctōrentur |
IMPERFETTO |
I sing. | exauctōrārer |
II sing. | exauctōrarēris, exauctōrarēre |
III sing. | exauctōrarētur |
I plur. | exauctōrarēmur |
II plur. | exauctōraremĭni |
III plur. | exauctōrarentur |
PERFETTO |
I sing. | exauctoratus, –a, –um sim |
II sing. | exauctoratus, –a, –um sis |
III sing. | exauctoratus, –a, –um sit |
I plur. | exauctorati, –ae, –a simus |
II plur. | exauctorati, –ae, –a sitis |
III plur. | exauctorati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | exauctoratus, –a, –um essem |
II sing. | exauctoratus, –a, –um esses |
III sing. | exauctoratus, –a, –um esset |
I plur. | exauctorati, –ae, –a essemus |
II plur. | exauctorati, –ae, –a essetis |
III plur. | exauctorati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | exauctōrāre |
II plur. | exauctōramĭni |
FUTURO |
II sing. | exauctōrātor |
III sing. | exauctōrātor |
II plur. | – |
III plur. | exauctōrantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
exauctoratus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
exauctōrāri |
PERFETTO |
Singolare: | exauctoratus, –a, –um esse |
Plurale: | exauctorati, –ae, –a esse |
FUTURO |
exauctoratum esse |
GERUNDIVO |
exauctōrandus, –a, –um |
SUPINO |
exauctoratu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXAUCTOROR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|