Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēnĕcor - Diatesi passiva

(ēnĕco, ēnĕcasenecavi, ēnĕcāre, enectum)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēnĕcor
 II sing. ēnĕcāris, ēnĕcāre
 III sing. ēnĕcātur
 I plur. ēnĕcāmur
 II plur. ēnĕcamĭni
 III plur. ēnĕcantur
IMPERFETTO
 I sing. ēnĕcābar
 II sing. ēnĕcabāris, ēnĕcabāre
 III sing. ēnĕcabātur
 I plur. ēnĕcabāmur
 II plur. ēnĕcabamĭni
 III plur. ēnĕcabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēnĕcābor
 II sing. ēnĕcabĕris, ēnĕcabĕre
 III sing. ēnĕcabĭtur
 I plur. ēnĕcabĭmur
 II plur. ēnĕcabimĭni
 III plur. ēnĕcabuntur
PERFETTO
 I sing. enectus o enecatus, –a, –um sum
 II sing. enectus o enecatus, –a, –um es
 III sing. enectus o enecatus, –a, –um est
 I plur. enecti o enecati, –ae, –a sumus
 II plur. enecti o enecati, –ae, –a estis
 III plur. enecti o enecati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. enectus o enecatus, –a, –um eram
 II sing. enectus o enecatus, –a, –um eras
 III sing. enectus o enecatus, –a, –um erat
 I plur. enecti o enecati, –ae, –a eramus
 II plur. enecti o enecati, –ae, –a eratis
 III plur. enecti o enecati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. enectus o enecatus, –a, –um ero
 II sing. enectus o enecatus, –a, –um eris
 III sing. enectus o enecatus, –a, –um erit
 I plur. enecti o enecati, –ae, –a erimus
 II plur. enecti o enecati, –ae, –a eritis
 III plur. enecti o enecati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēnĕcer
 II sing. ēnĕcēris, ēnĕcēre
 III sing. ēnĕcētur
 I plur. ēnĕcēmur
 II plur. ēnĕcemĭni
 III plur. ēnĕcentur
IMPERFETTO
 I sing. ēnĕcārer
 II sing. ēnĕcarēris, ēnĕcarēre
 III sing. ēnĕcarētur
 I plur. ēnĕcarēmur
 II plur. ēnĕcaremĭni
 III plur. ēnĕcarentur
PERFETTO
 I sing. enectus o enecatus, –a, –um sim
 II sing. enectus o enecatus, –a, –um sis
 III sing. enectus o enecatus, –a, –um sit
 I plur. enecti o enecati, –ae, –a simus
 II plur. enecti o enecati, –ae, –a sitis
 III plur. enecti o enecati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. enectus o enecatus, –a, –um essem
 II sing. enectus o enecatus, –a, –um esses
 III sing. enectus o enecatus, –a, –um esset
 I plur. enecti o enecati, –ae, –a essemus
 II plur. enecti o enecati, –ae, –a essetis
 III plur. enecti o enecati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēnĕcāre
 II plur. ēnĕcamĭni
FUTURO
 II sing. ēnĕcātor
 III sing. ēnĕcātor
 II plur. –
 III plur. ēnĕcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 enectus o enecatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 ēnĕcāri
PERFETTO
 Singolare: enectus o enecatus, –a, –um esse
 Plurale: enecti o enecati, –ae, –a esse
FUTURO
 enectum esse o enecatum esse
GERUNDIVO
 ēnĕcandus, –a, –um
SUPINO
 enectu o enecatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  ēnĕco enectūrūs  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ENECOR100}} ---CACHE---