Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


ēnĕco - Diatesi attiva

(ēnĕco, ēnĕcasenecavi, ēnĕcāre, enectum)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. ēnĕco
 II sing. ēnĕcas
 III sing. ēnĕcat
 I plur. ēnĕcāmus
 II plur. ēnĕcātis
 III plur. ēnĕcant
IMPERFETTO
 I sing. ēnĕcābam
 II sing. ēnĕcābas
 III sing. ēnĕcābat
 I plur. ēnĕcabāmus
 II plur. ēnĕcabātis
 III plur. ēnĕcābant
FUTURO SEMPLICE
 I sing. ēnĕcābo
 II sing. ēnĕcābis
 III sing. ēnĕcābit
 I plur. ēnĕcabĭmus
 II plur. ēnĕcabĭtis
 III plur. ēnĕcābunt
PERFETTO
 I sing. enecavi o enecui
 II sing. enecavisti o enecuisti
 III sing. enecavit o enecuit
 I plur. enecavĭmus o enecuĭmus
 II plur. enecavistis o enecuistis
 III plur. enecavērunt o enecuērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
 I sing. enecavĕram o enecuĕram
 II sing. enecavĕras o enecuĕras
 III sing. enecavĕrat o enecuĕrat
 I plur. enecaverāmus o enecuerāmus
 II plur. enecaverātis o enecuerātis
 III plur. enecavĕrant o enecuĕrant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. enecavĕro o enecuĕro
 II sing. enecavĕris o enecuĕris
 III sing. enecavĕrit o enecuĕrit
 I plur. enecaverĭmus o enecuerĭmus
 II plur. enecaverĭtis o enecuerĭtis
 III plur. enecavĕrint o enecuĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. ēnĕcem
 II sing. ēnĕces
 III sing. ēnĕcet
 I plur. ēnĕcēmus
 II plur. ēnĕcētis
 III plur. ēnĕcent
IMPERFETTO
 I sing. ēnĕcārem
 II sing. ēnĕcāres
 III sing. ēnĕcāret
 I plur. ēnĕcarēmus
 II plur. ēnĕcarētis
 III plur. ēnĕcārent
PERFETTO
 I sing. enecavĕrim o enecuĕrim
 II sing. enecavĕris o enecuĕris
 III sing. enecavĕrit o enecuĕrit
 I plur. enecaverĭmus o enecuerĭmus
 II plur. enecaverĭtis o enecuerĭtis
 III plur. enecavĕrint o enecuĕrint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. enecavissem o enecuissem
 II sing. enecavisses o enecuisses
 III sing. enecavisset o enecuisset
 I plur. enecavissēmus o enecuissēmus
 II plur. enecavissētis o enecuissētis
 III plur. enecavissent o enecuissent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. ēnĕca
 II plur. ēnĕcāte
FUTURO
 II sing. ēnĕcāto
 III sing. ēnĕcāto
 II plur. ēnĕcatōte
 III plur. ēnĕcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
 ēnĕcans, –antis
FUTURO
 enectūrūs o enecatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
 ēnĕcāre
PERFETTO
 enecavisse o enecuisse
FUTURO
 Singolare: enectūrūm o enecatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: enectūros o enecatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
 Genitivo: ēnĕcandi
 Dativo: ēnĕcando
 Accusativo: ad ēnĕcandum
 Ablativo: ēnĕcando
SUPINO
 enectum o enecatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

<<  ēnĕcātrix ēnĕcor  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:ENECO100}} ---CACHE---