Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


effringor - Diatesi passiva

(effringo, effringis, effregi, effractum, effringĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. effringor
 II sing. effringĕris, effringĕre
 III sing. effringĭtur
 I plur. effringĭmur
 II plur. effringimĭni
 III plur. effringuntur
IMPERFETTO
 I sing. effringēbar
 II sing. effringebāris, effringebāre
 III sing. effringebātur
 I plur. effringebāmur
 II plur. effringebamĭni
 III plur. effringebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. effringar
 II sing. effringēris, effringēre
 III sing. effringētur
 I plur. effringēmur
 II plur. effringemĭni
 III plur. effringentur
PERFETTO
 I sing. effractus, –a, –um sum
 II sing. effractus, –a, –um es
 III sing. effractus, –a, –um est
 I plur. effracti, –ae, –a sumus
 II plur. effracti, –ae, –a estis
 III plur. effracti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. effractus, –a, –um eram
 II sing. effractus, –a, –um eras
 III sing. effractus, –a, –um erat
 I plur. effracti, –ae, –a eramus
 II plur. effracti, –ae, –a eratis
 III plur. effracti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. effractus, –a, –um ero
 II sing. effractus, –a, –um eris
 III sing. effractus, –a, –um erit
 I plur. effracti, –ae, –a erimus
 II plur. effracti, –ae, –a eritis
 III plur. effracti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. effringar
 II sing. effringāris, effringāre
 III sing. effringātur
 I plur. effringāmur
 II plur. effringamĭni
 III plur. effringantur
IMPERFETTO
 I sing. effringĕrer
 II sing. effringerēris, effringerēre
 III sing. effringerētur
 I plur. effringerēmur
 II plur. effringeremĭni
 III plur. effringerentur
PERFETTO
 I sing. effractus, –a, –um sim
 II sing. effractus, –a, –um sis
 III sing. effractus, –a, –um sit
 I plur. effracti, –ae, –a simus
 II plur. effracti, –ae, –a sitis
 III plur. effracti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. effractus, –a, –um essem
 II sing. effractus, –a, –um esses
 III sing. effractus, –a, –um esset
 I plur. effracti, –ae, –a essemus
 II plur. effracti, –ae, –a essetis
 III plur. effracti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. effringĕre
 II plur. effringĭmini
FUTURO
 II sing. effringĭtor
 III sing. effringĭtor
 II plur. –
 III plur. effringuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 effractus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 effringi
PERFETTO
 Singolare: effractus, –a, –um esse
 Plurale: effracti, –ae, –a esse
FUTURO
 effractum esse
GERUNDIVO
 effringendus, –a, –um
SUPINO
 effractu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  effringo effrondescens  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:EFFRINGOR100}} ---CACHE---