Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


dīventĭlor - Diatesi passiva

(dīventĭlo, dīventĭlas, diventilatum, dīventĭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. dīventĭlor
 II sing. dīventĭlāris, dīventĭlāre
 III sing. dīventĭlātur
 I plur. dīventĭlāmur
 II plur. dīventĭlamĭni
 III plur. dīventĭlantur
IMPERFETTO
 I sing. dīventĭlābar
 II sing. dīventĭlabāris, dīventĭlabāre
 III sing. dīventĭlabātur
 I plur. dīventĭlabāmur
 II plur. dīventĭlabamĭni
 III plur. dīventĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. dīventĭlābor
 II sing. dīventĭlabĕris, dīventĭlabĕre
 III sing. dīventĭlabĭtur
 I plur. dīventĭlabĭmur
 II plur. dīventĭlabimĭni
 III plur. dīventĭlabuntur
PERFETTO
 I sing. diventilatus, –a, –um sum
 II sing. diventilatus, –a, –um es
 III sing. diventilatus, –a, –um est
 I plur. diventilati, –ae, –a sumus
 II plur. diventilati, –ae, –a estis
 III plur. diventilati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. diventilatus, –a, –um eram
 II sing. diventilatus, –a, –um eras
 III sing. diventilatus, –a, –um erat
 I plur. diventilati, –ae, –a eramus
 II plur. diventilati, –ae, –a eratis
 III plur. diventilati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. diventilatus, –a, –um ero
 II sing. diventilatus, –a, –um eris
 III sing. diventilatus, –a, –um erit
 I plur. diventilati, –ae, –a erimus
 II plur. diventilati, –ae, –a eritis
 III plur. diventilati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. dīventĭler
 II sing. dīventĭlēris, dīventĭlēre
 III sing. dīventĭlētur
 I plur. dīventĭlēmur
 II plur. dīventĭlemĭni
 III plur. dīventĭlentur
IMPERFETTO
 I sing. dīventĭlārer
 II sing. dīventĭlarēris, dīventĭlarēre
 III sing. dīventĭlarētur
 I plur. dīventĭlarēmur
 II plur. dīventĭlaremĭni
 III plur. dīventĭlarentur
PERFETTO
 I sing. diventilatus, –a, –um sim
 II sing. diventilatus, –a, –um sis
 III sing. diventilatus, –a, –um sit
 I plur. diventilati, –ae, –a simus
 II plur. diventilati, –ae, –a sitis
 III plur. diventilati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. diventilatus, –a, –um essem
 II sing. diventilatus, –a, –um esses
 III sing. diventilatus, –a, –um esset
 I plur. diventilati, –ae, –a essemus
 II plur. diventilati, –ae, –a essetis
 III plur. diventilati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. dīventĭlāre
 II plur. dīventĭlamĭni
FUTURO
 II sing. dīventĭlātor
 III sing. dīventĭlātor
 II plur. –
 III plur. dīventĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
 diventilatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 dīventĭlāri
PERFETTO
 Singolare: diventilatus, –a, –um esse
 Plurale: diventilati, –ae, –a esse
FUTURO
 diventilatum esse
GERUNDIVO
 dīventĭlandus, –a, –um
SUPINO
 diventilatu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  dīventĭlo dīverbĕrans  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:DIVENTILOR100}} ---CACHE---