Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | dispŭtor |
II sing. | dispŭtāris, dispŭtāre |
III sing. | dispŭtātur |
I plur. | dispŭtāmur |
II plur. | dispŭtamĭni |
III plur. | dispŭtantur |
IMPERFETTO |
I sing. | dispŭtābar |
II sing. | dispŭtabāris, dispŭtabāre |
III sing. | dispŭtabātur |
I plur. | dispŭtabāmur |
II plur. | dispŭtabamĭni |
III plur. | dispŭtabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | dispŭtābor |
II sing. | dispŭtabĕris, dispŭtabĕre |
III sing. | dispŭtabĭtur |
I plur. | dispŭtabĭmur |
II plur. | dispŭtabimĭni |
III plur. | dispŭtabuntur |
PERFETTO |
I sing. | disputatus, –a, –um sum |
II sing. | disputatus, –a, –um es |
III sing. | disputatus, –a, –um est |
I plur. | disputati, –ae, –a sumus |
II plur. | disputati, –ae, –a estis |
III plur. | disputati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disputatus, –a, –um eram |
II sing. | disputatus, –a, –um eras |
III sing. | disputatus, –a, –um erat |
I plur. | disputati, –ae, –a eramus |
II plur. | disputati, –ae, –a eratis |
III plur. | disputati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | disputatus, –a, –um ero |
II sing. | disputatus, –a, –um eris |
III sing. | disputatus, –a, –um erit |
I plur. | disputati, –ae, –a erimus |
II plur. | disputati, –ae, –a eritis |
III plur. | disputati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | dispŭter |
II sing. | dispŭtēris, dispŭtēre |
III sing. | dispŭtētur |
I plur. | dispŭtēmur |
II plur. | dispŭtemĭni |
III plur. | dispŭtentur |
IMPERFETTO |
I sing. | dispŭtārer |
II sing. | dispŭtarēris, dispŭtarēre |
III sing. | dispŭtarētur |
I plur. | dispŭtarēmur |
II plur. | dispŭtaremĭni |
III plur. | dispŭtarentur |
PERFETTO |
I sing. | disputatus, –a, –um sim |
II sing. | disputatus, –a, –um sis |
III sing. | disputatus, –a, –um sit |
I plur. | disputati, –ae, –a simus |
II plur. | disputati, –ae, –a sitis |
III plur. | disputati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | disputatus, –a, –um essem |
II sing. | disputatus, –a, –um esses |
III sing. | disputatus, –a, –um esset |
I plur. | disputati, –ae, –a essemus |
II plur. | disputati, –ae, –a essetis |
III plur. | disputati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | dispŭtāre |
II plur. | dispŭtamĭni |
FUTURO |
II sing. | dispŭtātor |
III sing. | dispŭtātor |
II plur. | – |
III plur. | dispŭtantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
disputatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
dispŭtāri |
PERFETTO |
Singolare: | disputatus, –a, –um esse |
Plurale: | disputati, –ae, –a esse |
FUTURO |
disputatum esse |
GERUNDIVO |
dispŭtandus, –a, –um |
SUPINO |
disputatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISPUTOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|